aa buraya da eklemişsin *-* azcık artizleniyim ordaki rei benim biliyo musunuz

yaşasın çok mutlu oldum yeni bölümler de gelir artık

dur yaaa o bölüm daha gelmedi ki

NOT: o bölümü koyacam daha

ÖNEMLİ NOT:

Bu hikaye ilk önce diğer asıl hikayelerimi yazmak için not tutanağıdır. Ayrıca çoktandır bu olaya girdiğimden dolayı bazı arkadaşları da katmış durumdayım bu hikayenin içine. Ve onlar katıldı fakat bana asıl erkek karakterler gerekiyor o başka

2. BÖLÜM

Sessiz ve insanı dinlendiren bir müziğin çalındığını duyan Tangel, bu müziğin nereden geldiğini merak eder ve müziği dinleyerek yatağından kalkar. Bir süre sonra bu müziği çalanın aslında Tılsım olduğunu görür görmez ona hayranlıkla bakmaya başlar.

- “Müzik, ruhun gıdasıdır” derler. Ama ben müzik dinlemeyi hiç sevmezdim ki Tılsım bana klasik müziği sevdirmeyi başarmıştı. İşte o günden bu yana Beethofen, Mozart vb. sanatçıların parçalarının gerçekten tam bana göre olduğunu keşfettim. Tılsım, piyanonun başında iken hep gözlerini kapatıp da çalışına hayranlıkla izler ve çaldığı 9.Senfoniyi dinlemeye koyulurdum. Şimdi de aynı sahne ile karşı karşıya gelmiştim. Çocukluğuma dair tek hatırladığım şey Tılsım ve onun en iyi dostu olan piyanosu idi.

Müzik durur. Tılsım, karşısında Luna’yı görünce şaşırır ama Tangel onları izlerken dinlemeye koyulur.

Luna: Piyano çalmasını ne zaman öğrendin?
Tılsım: Kendimi bildim bileli çalarım. Özellikle içimden geldiğinde.
Luna: Tangel’ı ne zamandır tanıyorsun?
Tılsım: Uzun zamandan beri.
Luna: Ne kadar?
Tılsım: 6 yaşımdan beri ve hakkında da birçok şeyi bilirim ama bir sır saklıyor.
Luna: Bunu nasıl biliyorsun?
Tılsım: Hissediyorum. Eğer ona karşı büyük bir sevgin varsa elbet hissedersin.
Luna: Haklısın. Neyse ben gidip uyuyayım biraz. İyi geceler.
Tılsım: Sana da.

Luna, balkona çıkar ve olanları düşünmeye başlar. Tangel, kendisinden bir şey saklayıp saklamadığını merak eder.

- Eğer benden bir şey saklıyorsa neden söylemiyor? Neden benimle paylaşmıyor? Bunca zamandır birlikteydik. Birbirimizi hep sevdik. Bize ilk geldiği zamanı hatırlıyorum da……

Flashbeck
Lord: Aaaa, canlarım benim. Bu kız bir süreliğine bizde kalacak. Onunla arkadaşça uslu uslu oynayın.
Tangel: Oyun oynamak bana göre…
Lord: >:/ Eğer burada yaşayacaksan benim kurallarıma uyacaksın.>:/
Tangel: Ama ben…
Lord: Amacına ulaşmanın tek yolu bu.

“Amacına ulaşmanın tek yolu bu.”

Luna: Aman tanrım. Babamın söylediğinin altında mutlaka bildiği bir şey vardı ama ne?

Flashbeck
Tangel: Annem Amazon Kraliçesi babam ise Mafya Kralı idi. Beni her ikisi de çok iyi yetiştirdiler. Kendimi ve sizi korumam için görevlendirildim. Bu aslında benim kendi kararımdı.

Luna: Tabii yaaa. Aslında Tangel, bir katil. Peki nasıl bir katil?

Tangel, Luna’nın söylediklerini duymuştur.

Tangel: Biz özel insanlarız. Kendimizi ve bu dünyayı ancak biz kurtarabiliriz.
Luna: Ne? O.O Sen ne demek istiyorsun?
Tangel: Dünyada artık o kadar fazla iyi insan yok. Çünkü bu dünyayı kötü yapan Şeytanın ta kendisi olan Babam Yakuza’dır.
Luna: O.O NEEEE. Nasıl yani?
Tangel: Ölmeden önce babam yarı insan yarı Şeytan, annem ise yarı robot yarı Melek idi.

Tangel, annesinin özelliğini söyler söylemez Luna’nın ne diyeceğini merak eder.

Luna: Annen bir robot muydu? Nasıl olur…?
Tangel: Üreme yetisine sahip ilk ve son robottu. O beni doğurdu ve…
Luna: HAYIRRR, Buna inanmam.
Tangel: Haklısın Luna inanmak zor. Ama…
Luna: T_T Bunu sakın söyleme.
Tangel: Neden? Oysa… o.0
Luna: YETER artık sus lütfen.

Tangel, bu durumda ne yapacağını bilemez ve oradan hemen uzaklaşmaya kalkar ama Luna, onun kolundan tuttuğu gibi eline geçirdiği cam parçasını koluna saplar. Bu manzara karşısında şaşıran Tangel, Luna’nın gözünün içine bakmaya başlar.

- Evet, bunu duyduğumda aklımdan ilk onun robot ve şeytan olup olmadığını düşünerek onu yaralamıştım ama haklı çıkmıştım. Çünkü kolundan akan kana aldırmadan onun acı çekmediğini ve bana bakışının o derin anlamı (Şeytan’ın Gözleri) hissettiklerimi doğruluyordu. Ancak bir fark vardı. İçinde aynı zamanda bir melek taşıdığını da hissedebiliyordum.

Tangel: Bana ilk defa böyle davranıyorsun.
Luna: ÖZÜR DİLERİM. ÇOK ÜZGÜNÜM. Sadece ben… ‘ağlamaklı’
Tangel: Önemli değil ama dinlemeden bunu yapmanı istemezdim. Benim bedenim acı hissetmez ama ruhum hisseder. ‘duygulanarak’
Luna: Babanın ve annenin Şeytan ve Melek olduğunu söyledin. Peki masumlar…? ‘sesi titrer’
Tangel: ………
Luna: Hadi söyle ‘tiz bir ses çıkar’
Tangel: Bir gün annemin yarım bıraktığı görevi mutlaka tamamlayacağım. İşte o zaman gözlerindeki mutluluğu görmek beni bahtiyar edecek.
Luna: Soruma cevap vermedin.
Tangel: Babamın hayatını yıllar önce bıraktım ve annemin hayatı ile devam ediyorum. Bir gün…
Luna: Unutma ki hala onun kanını ve ruhunu taşıyorsun ve içinde her zaman Şeytan’ın bir parçası olacak.
Tangel: Haklısın ama aynı zamanda annemin de bir parçasını taşımaktayım ve annenin “Ne olursa olsun yaşamaya devam edin” dediğini hatırlıyor musun?
Luna: “Ne olursa olsun yaşamaya devam edin” (kendi ellerimle sevdiğim kişiyi yaraladım ama o…) Neden? Neden hala…
Tangel: Sus. Kalbin konuşsun. Yeter ki; annemin -Amazon- yarım bıraktığı görevi birlikte tamamlayalım. Ne dersin?
Luna: Pe… ki…

Tangel ve Luna, birbirlerine bakarak olanlar karşısında şaşakalsalar bile gülümsemeyi başarırlar. O an da her ikisi de aynı anda gökyüzüne bakıp bir yıldızın kaydığını görürler. Luna, Tangel’ın omzuna yaslanarak içlerinden aynı dileği “yarım bırakılan görevi birlikte başarmak istiyoruz” derler ve yüzlerinde bir aydınlık belirir.

Tangel: Luna, benim hakkımda…
Luna: Bilip bilmemem önemli değil. Önemli olan seninle olmamız. Bu yeter de artar bize. Yalnız üzülmek ve seni kaybetmek istemiyorum.
Tangel: Seni her zaman, her yerde ne olursa olsun koruyacağıma yemin ettim. Ayrıca seni üzmeyeceğime ve beni kaybetmeyeceğine yemin ediyorum.
Luna: Bende sana yemin ediyorum ki senin hakkında ne öğrenirsem öğreneyim hiç umursamayacağım.
Tangel: Bir robot veya Şeytan olmama rağmen mi?
Luna: Evet. Bu senin hakkında düşüncelerimi asla değiştirmeyecek. Çünkü SENİ SEVİYORUM. ))
Tangel: Be… :’) Ben de SENİ SEVİYORUM.

- Artık daha da güçlü hissediyordum kendimi. Çünkü Luna beni olduğum gibi kabul edebilmişti.

- Tangel, benim için her zaman büyük fedakarlıklar yaptığını öğrendikçe hayran kalıyordum. Çünkü kendisi hakkında az şey bilerek beni korumaya çalıştığını anlayabiliyordum. Tek korkum kardeşimin Tangel’ı yanlış anlayıp ondan nefret etmesiydi.

Şafak sökerken bir ruh, Tangel’ın yanında belirip seslenir.
Amazon: Kızım…
Tangel: An… 0.O ‘diye seslenir seslenmez annesini gördüğü gibi sözünü tamamlamadan geçici olarak kalp krizi geçirir’

Birden Moonlight uyanır. Ne olduğunu anlayamadan ablasının telaşlı sesine doğru yönelir. Tangel, bayılmış ve kendinden geçmiştir. Tılsım hemen ilk yardım müdahalesi yaparak kısa sürede kendine gelen Tangel, ayağa kalkar.

Tangel, yatakta annesini düşünmekte ve onu gördüğünde neden kalp krizi geçirip bayıldığını çok merak eder. Oysa kendisi son derece sağlıklı ve güçlüydü. Çok geçmeden buna dayanamayıp dışarı, dağın tepesine çıkmaya koyulur. Bir saat sonra dağın tepesine ulaşmayı başarır. Etrafına bakınarak annesini tekrar görmeyi umut ederken konuşmaya başlar.

Tangel: Anne, seni görür görmez neden hastalandım? Neden?
Amazon: Seni duyabiliyorum kızım.
Tangel: Anne, nerdesin?
Amazon: Bir şartla nerede olduğumu söylerim. Bana sakın bakma.
Tangel: Neden?
Amazon: Bunu bende bilmiyorum. Bunu sen çözmelisin.

Amazon, Tangel’ın arkasında belirir fakat kızına yaklaşmaz. Tangel ise arkasında olduğunu hissetse de sesini çıkarmaz.

Amazon: Şimdi arkandayım. Ama sakın bakma.
Tangel: Peki anne.
Amazon: İnanılmaz olan nedir bilir misin?
Tangel: ………
Amazon: Senin büyüdüğünü görebilmek. Yüzünü göremesem de senin ışığını hissedebilmek.
Tangel: Benim içimde hem senin hem de babamın birer parçası var. Anne, korkuyorum. Çünkü tekrar babamın hayatını……
Amazon: Bunu sakın ağzına alma. Ben senin yanındayım. Öfke ve nefretle dolduğun zaman beni düşün. Kalbinin sesini dinle. Ayrıca karşındakinin kalbini hisset.
Tangel: :’( ‘bir an hıçkırır’
Amazon: Kızım, yoksa ağlıyor musun?
Tangel: Evet, ama ağlamayacağım.
Amazon: Sana önemli bir şey söylemem gerekiyor. Baban iş başına geçti. Hedefi önce sen sonra da kardeşlerin olacak. Bu yüzden diğer arkadaşlarına da ihtiyacın...
Tangel: Hayır anne. Onları bu işe karıştıramam.
Amazon: Buna mecbursun.
Tangel: AMA NEDEN? ‘bir an arkasına bakmaya yeltenir’
Amazon: SAKIN BAKMA ‘önceden davranarak bunu önler’
Tangel: Arkadaşlarımın bu işle ne ilgisi var ANNE.
Amazon: Bak yavrum. Onların güçlerine ihtiyacınız olacak. Her biriniz ayrı güçlere sahipsiniz. Lütfen bana güven ve inan. Birlikten kuvvet doğar.
Tangel: Hepimiz birimiz birimiz hepimiz için.
Amazon: Hoşça kal kızım. Görüşmek Üzere.
Tangel: Güle güle anne. Güle güle. ‘gözlerinden yaş gelir’

Dağın tepesinde etrafa bakmaya, düşünmeye başlar.

- Arkadaşlarımı ne zamandan beri göremiyordum. Şimdi ise onları benimle birlikte savaşmaları için bulmak zorundayım.

Anılarında birbirlerine yemin ettikleri o sözcükler yankılanmaya başlar.

“Karanlığı yarıp

Aydınlığı ortaya çıkarana

Emanet ol”



“Geride bıraktığımız kalpler

Yaşatılmak içindir

Unutulmak için değil”


2. BÖLÜMÜN SONU

3. BÖLÜM

Tangel: Hoşça kal Aş… Tılsım.
Tılsım: Güle güle dostum. Kendine iyi bak ve ne zaman ihtiyacın olursa aramaktan çekinme.
Tangel: Herılt yani ‘duraksar ve gülümser’ Her şey için teşekkürler.
Tılsım: O.O Görevimiz.

- Bir an durup Tılsım’ın gözlerinin içine baktım. Bir daha onu görebilecek miyim diye endişe duyarken bir taraftan rahat ve huzurluydum çünkü onu ölmeden görebilmiştim ama sevdiğimi söyleyemeden gidiyordum. Tek istediğim ona sevdiğimi söyleyebilmekti.

- Tangel, o mukaddes gülümseyişini ilk defa bana gösterebilmişti. Artık ölsem de gam yemem çünkü ondan tek istediğim bana gülümsemesiydi.

Luna: Güle güle Tılsım ve tanıştığımıza sevindim.
Moonlight: Aynen
Tılsım: Bende

Üç kardeş arabaya binerken Luna ve Moonlight, Tılsım’a el sallarlar. Tangel ise arkasına bakmadan gaza basar.

Moonlight: Eeee?
Luna: Eee ne?
Moonlight: Nereye gidiyoruz?
Luna: ……?
Tangel: Arkadaşlarım beni bekliyor.

İki kardeş bu durumu anlamayıp merak etseler de Luna, kardeşine sus işareti yapar. Bu sefer susmayı tercih etmişlerdir.

Birkaç gün yorucu yolculuklarından sonra bir pansiyona gelirler. Bu pansiyon sessiz ve sakin bir yerdir. Olimpos (Tanrıların Kulesi) ve Yanartaş (Ejderha’nın ağzından çıkan alev) arasında kalan bir yerdi.

Tangel: Günaydın.
???: Günaydın. Buyurunuz. Ne istiyorsunuz?
Tangel: Yatacak bir yer ve biraz da yemek. Eğer zahmet olmayacaksa.
???: Ne demek tabi ki, siz oturun. Birazdan yemek hazır olur ve kızıma da söyleyeyim de bir oda hazırlasın Bayan…
Tangel: Simirna.
???: Bende…
Tangel: Çok uzatma. Hadi git.
???: O.O Peki.

Pansiyon sahibi bu duruma çok fazla şaşırsa da gidip karısına yemek hazırlamasını söyler. Fakat kızı yoktur.

Baba: Kızım nerede?
Anne: Önemli bir işi varmış. Onun için sana haber vermeden acele ile gitmek zorunda kaldı. Ama en kısa sürede geleceğini söyledi.
Baba: Hmmm…… Garip hem de çok garip.
Anne: Neden garip olsun ki.
Baba: Bilmiyorum ama kızımız gitgide garip davranmaya başladı. Ne işi olduğunu söyledi mi?
Anne: Hayır ama “onu bulmalıyım hem de hemen” deyip gitti. Kim olduğunu biliyor musun?
Baba: Hayır, keşke bilseydim.

Küçük kardeş, sabırsızlanmaya ve açlıktan halsiz düşmeye başlar. Çünkü 3 gündür yemeyip yollardadırlar. Luna, uyuya kalır ama en küçük kardeş sabırsız, sinirli olup tip tip B.Ablasına bakmaya başlar. Tangel ise annelerini babalarını düşünmektedir.

Moonlight: AaaaAAA, daha fazla dayanamayacağım. Çok acıktım.
Tangel: Yavaş ol ablanı uyandıracaksın.
Moonlight: Bana ne gelsin artık yemek de yiyelim.
Tangel: Otur Başak. Sakin ve sabırlı ol.
Moonlight: Ama dayanamıyorum.
Tangel: Otur dedim.
Moonlight: Ama…
Tangel: O…
Baba: Yemek geeeeldiiiiii.
Moonlight: YAŞASINNNNNNNNNNNNN *.*
Luna: Hmmm huhuh O.O Aman Tanrım YEMEEEEEEKKKKK.
Tangel:

Luna ve Moonlight, yemek gelir gelmez dalarlar. Hızlı ve bir lokmada bitirmek istercesine ağızlarına atarlar yiyecekleri fakat Tangel, bu duruma gülümseyerek izlemeyi ve yavaşça yemeye başlar.

Gece olmuş, herkes dinlenmek için hamatlara yatıp ya kitap okuyorlardır ya da düşünmektedirler. Ama Moonlight meraklı olduğu için B.Ablasının yanına gider, onu soru yağmuruna tutmaya başlar.

Moonlight: Nereye gidiyoruz? Kimleri bulmak zorundayız? Kim olduklarını bildiğin kişilerin yerini biliyor musun? Arkadaşların kim? Bize neden bundan bahsetmedin? ‘Tangel, fazla dayanamayarak kardeşinin ağzını kapattıktan hemen sonra bir ses duyar. Bu ses Solan’nın sesidir.’

Solan: Merhaba, Tangel.
Moonlight: Aaaa bu ne böyle *.* Çok şirin.
Solan: Bana Solan derler. SolAnahtar ismin kısaltılmışı.
Moonlight: Hmmm. B.Abla, bunu nerden buldun?
Tangel: Ben değil o beni buldu. Bize bazı bilgiler vermesi için görevlendirilmiş.
Moonlight: Ne görevi? O.o
Tangel: Bu gizli bir bilgi. Üzgünüm söyleyemem.
Moonlight: NEDEN?
Tangel: Çünkü seni ilgilendirmez.
Moonlight: Aaaa, yeter ‘B.Ablasının önüne çıkar’
Tangel: Önümden çekilir misin?
Moonlight: Ne olup bittiğini söylemezsen ASLA.
Tangel: Bak Başak, bana böyle davranman için sizinle yaşamayı kabul etmedim.
Moonlight: O.O Bu ne demekti şimdi? ‘başını sallar ve’ Çok yazık seni tanıdığımı düşünüyordum ama sende diğerleri gibisin. Güle güle. >:/

- B.Ablama kızarak çekip gider ve sinirden ağlamaya başlarım. Çünkü onca beraber yaşamışken ilk defa böyle davranıyordu. Ablamların arasındaki sevginin büyüklüğüne rağmen kendim dahil hiç kimsenin girmesine izin vermeyen Ben, bu durumda kalbim kırılmıştı. Kıskançlığımı onlara karşı büyük sevgim sayesinde dizginleyebiliyor ama şimdi ki durum daha da farklı idi.

Uzaktan kardeşini gözlemiş olan ablası (Luna) hemen kardeşinin yanına gelir.

Luna: Başak, ………
Moonlight: GİT, ………
Luna: HAYIR, ÖNCE DİNLE. Sonra ne yaparsan yap umurumda değil. İNSANA BAĞIRIP ÇAĞIRMAK KOLAY, ASIL ZOR OLAN ANLAMAKTIR. Bunu bir daha düşün.
Moonlight: O.O İNSANA BAĞIRIP ÇAĞIRMAK KOLAY, ASIL ZOR OLAN ANLAMAKTIR. Ablam haklı. Bugüne kadar iki ablamda kıskandığımı görse de bana SEVGİ TOMURCUĞU vermeyi asla unutmadılar. Bu yüzden de onlara olan saygım, güvenim ve sevgim daha da büyümüştü.

Luna, çıkarken kapıda Tangel’ı görünce gülümser. Tangel, kardeşinin bütün dediklerini duyduğunda gözlerinden yaş gelir. Luna, bu durumu görünce başıyla onaylayıp içeri girmesini işaret eder.

Tangel: Şeytan’a yenik düşme. Daha önce de olduğu gibi bize olan SEVGİNİ her şeyin üstünde tut. Çünkü her insanın içinde bir Mutlak Güç vardır. Unutma Karşındakinin Kalbini Hisset.
Moonlight: B.Abla, -Karşındakinin Kalbini Hisset- lafını her seferinde söylüyorsun. Neden? T_T

Tangel, kardeşine yaklaşarak onun gözyaşlarını silerken konuşmaya başlar.

Tangel: Bu sözü benim en iyi arkadaşım olan, Kalbimin Güneşi olarak ilan ettiğim biri tarafından söylendi bana. Bende onun sözünü sana ve ablana söylediğimde yüreğim feraha ulaşıyor. Senin?
Moonlight: T_T Benim de. Ama………

Moonlight, daha fazla dayanamayarak B.Ablasına sımsıkı sarılmaya ve sessizce ağlamaya başlar. Çünkü ablalarının söyledikleri sözler kendisini rahatlatır. Sanki yüreğindeki öfke sönüp gitmiş yerine karanlıktaki o Dolunay belirmişti. Bir süre sonra da küçük kardeş uyuya kalır. Tangel, odadan çıkar.

Tangel: Solan, sonra konuşsak, biraz daha dinlenmem gerek.
Solan: Peki. Ama bil ki fazla vaktimiz yok.
Tangel: Merak etme. En yakın sürede her şey yoluna girecek.
Solan: Umarım.

Tangel, kumsalda Dolunay’a bakıp arkadaşlarını düşünmeye başlar. Onları nasıl bulacağına dair en ufak bir bilgisi olmamasına karşın kalbinin derinliklerinde en yakın sürede bulacağını hisseder.

Yakuza: HAHAHAHHAHAHAHHAHAHAHAHHHAHAHAHAHAHHAHAHAHA
Tangel: YAKUZA. >:/ ‘arkasına bakar’
Yakuza: Merhaba, kızım. Nasıl gidiyor?
Tangel: BURAYA NEDEN GELDİN? >:/
Yakuza: Aaaaaa, kızım. Merak etme. Henüz savaş başlamayacak. Çünkü sana büyük bir sürprizim olacak. Çok şaşıracak ve acı çekeceksin. Şimdilik sana sürprizimin gölgesini gösterip sesini duyacaksın. HAHAHHAHAHAHAHAHAHHAHAHAHAH
Tangel: O.O
???: Merhaba, Tangel. ‘bir kız ama bu tıpkı Tangel’ın çocukluğundaki gibi bir sestir’
Tangel: OLAMAZ O.O Bu yoksa……
Yakuza: Evet, belki de bu senin karanlıktaki tarafındır veya onun gibi bir şey ama bunu ileri ki zamanlarda anlayacaksın. HAHAHHAHAHAHAHAHHAHAHHAHAHAAH Gidelim Canımıniçi.
???: Peki……
Tangel: O.O HAYIRRRRRR BU OLAMAZZZZZZZZ

Moonlight: Ne oldu B.Abla?
Luna: Ter içindesin Simirna.
Tangel: Önemli değil ama…
Luna: Anlıyorum. Baban dimi?
Tangel: Evet. Rüyamda bir kız ama gölgesini gördüm ve bana seslendi.
Moonlight: Eeeee?
Luna: Devam et. ‘merak ederek’
Tangel: Sesi tıpkı benim çocukluğumdaki gibi idi.
Moonlight&Luna: NEEEEEE? Gerçekten mi? O.O
Moonlight: Neler oluyor abla? O.o
Luna: Savaş başlamak üzere.
Tangel: ………………… ‘ Üzgün bir şekilde Luna’ya bakar’
Moonlight: Anlamıyorum. Neden?
Tangel: …………… ‘kesin bir gözle kardeşine bakar’

Ayağa kalkıp biraz ilerledikten sonra abla kardeş, Tangel’ın ne diyeceğini beklemekteydi. Moonlight, iyice sabırsızlanmaya başlamıştı ki hızla arkasına dönen Tangel son derece kararlı ve kesin gözlerle kardeşlerine bakıp söze başlar.

Tangel: Bugüne kadar birlikte yaşadık ve sonsuza kadar ayrılmayacağımıza yemin ettik. Sözümüzü hatırlıyor musunuz?

Moonlight: Evet, bütün güçlüklere beraberce el ele göğüs gereceğimize… ‘sağ yumruğunu havaya kaldırıp sıkarak ablasına bakar’

Luna: …ve süper güçlerimizi insanları korumak için kullanacağımıza… ‘kardeşi ile aynı hareketi yapar’

Tangel: …elimizden geldiğince İçimizdeki Işığı yayarak düşmanları saf dışı bırakacağımıza… ‘aynı hareket’

Luna, Moonlight&Tangel: …çünkü HER İYİLİĞİN İÇİNDE BİR KÖTÜLÜK HER KÖTÜLÜĞÜN İÇİNDE BİR İYİLİK YATMAKTADIR.

<<KALBİMİN ANAHTARINI BULUP İÇİMDEKİ MANZARAYI GÖREN HERKİMSE YÜREĞİMDE HAPSOLMAYI GÖZE ALMIŞ DEMEKTİR ve HER ŞEYİN BİR SEBEBİ, SEBEBİNİN NEDENİ VARDIR>>

3. BÖLÜMÜN SONU

=)) gerçekten çok eğitici bir hikaye
içindeki ışıkla diğerlerini de aydınlatabilmenin yolunu bulmuşsun kutlarım ^.^
Zaten koruma duyguna hayranım =) iyi ki nee chan koleksiyonumdasın ^_^

çok güzel hikaye
tangel aplanın elinden ve hayalgücündende bu beklenir zaten
daha neler olucak ilerki bölümlerde okuyup öğrenicez
rei poiler vermiş acaba bende mi versem vazgectim bekleyin ve görün hikayede kimler olacak

4. BÖLÜM

<<EVRENİN YILDIZLARI HAYAT SAĞLADIKLARI SÜRECE HAREKET ETMEYE DEVAM EDECEKLER. SOLUKLARINI DUYAMIYOR MUSUN? BİZ, DÜNYA DEDİĞİMİZ BU GEZEGENDE HAYAT BULDUK. DEĞERSİZ HAYATLAR OLABİLİRLER AMA BİZE VERİLEN BU HAYATLARI DEVAM ETTİRMEK İSTİYORUZ>>

Tangel: Çok haklısın Prenses.

ZZZZRrrrrrrrrr ZZzzrrrrrr Zzzrrrrrrr

Luna: Alo?...... Evet……Kimin aradığını söyleyeyim…… Hmmm Peki…… Tangel, seni istiyorlar. Bir dost.
Tangel: Bir Dost mu? Kim olabilir ki.
???: Merhaba, bil bakalım ben kimim?
Tangel: Kusura bakmayın, çıkartamadım. -_-'
???: Bir ipucu sana hehehehehehehehheheheh Evet?
Tangel: O.O PRENSES, OLAMAZ. Nerdesin sen?
Prenses: Tam arkanda
Tangel: Ne?

- Tan, arkasına daha bakmadan ona hemen sarılırım. Birbirimizi özlediğimiz her halimizden belliydi. Hatta sevinçten ağlamaya başlarım. Çünkü arkadaşımı bulabilmek için yıllardır uğraşıp durdum. Tan ise iz bırakmadan ortadan kaybolmuş, beni ve diğerlerini aramamıştı. Buna rağmen ona kızgın değildim çünkü bize anlatamadığını kızları görünce anlamıştım. Şimdi önemli olan birlikte olmamızdı.

Prenses: Seni çok özlemişim kız. ^^
Tangel: Bende. Sen nerede yaşıyorsun.
Prenses: Burada. ^^ Ailemle birlikte pansiyon işletiyoruz. Haa ben de seni arıyordum. *.*
Tangel: Anlamadım.
Prenses: Dünya ağlıyor. :’( Bize ihtiyacı var. Bunu biliyorsun. ^^
Tangel: Evet ama sen nasıl haber aldın?
Prenses: Yapma Tan, seninle ayrılırken söz vermemiş miydik? Birlikte olup beraber kötülüklere göğüs gerecektik. Unuttun mu? ^-^
Tangel: Tabi ki unutmadım ama…
Prenses: Bir rüya gördüm. Sen ve annen konuşuyordunuz. Daha önceleri pek önemsemedim ama bir haftanın her gecesinde aynı rüyayı görünce şüphelenmeye başladım. Bende seni aramaya başladım.
Tangel: Annem yaşarken sana önemli bir şey söyledi dimi?
Prenses: 0.o Evet. Bunu nereden anladın?
Tangel: Çünkü annem sizleri bulmamı istedi.
Prenses: Senin annen yaşıyor mu ki?
Tangel: Hayır ama onunla bir şekilde iletişim kurabiliyoruz.
Prenses: Hmmm iyi o zaman. Demek yalnız değilsin. ^^
Tangel: Seni kardeşlerimle tanıştırayım. İrem ve Başak.
Prenses: Bende Çiçek ama bana Yasmin derler. Tanıştığımıza memnun oldum.^^
Luna&Moonlight: Bizde memnun olduk

Akşam Yemeğinde Tangel, onları neden bırakmak zorunda olduğunu, Prenses ise o gittikten sonra grubun nasıl dağıldığını ama tekrar birleşmek şartı ile kendi hayatlarına döndüklerini anlatmaya başlamışlardı.

Tangel: Sizi bırakmak zorundaydım çünkü annem ve babam ölünce Luna ve ailesini bir şekilde korumam gerekiyordu. Zaten bunu ben istedim ama annemler bulmama yardımcı oldu.
Prenses: Hmmm, anlıyorum. Sende bizden ayrılmak zorunda kalınca dağıldık. Çünkü birlikte olsaydık daha fazla tehlikelere maruz kalırdık. Anlayacağın bir şekilde yalnız kalıp kimliğimizi saklayarak hem kendimizi hem de diğer insanları korumaya çalıştık. Ancak tekrar birleşmek şartı ile.
Tangel: Peki şu küçük haylazın yerine gittin mi?
Prenses: Şu senin himayen altına aldığın kız mı? ^^
Tangel: Evet.
Prenses: Duyduğuma göre onu yuvaya bıraktığında kaçmış.
Tangel: NE?
Prenses: Ama merak etme nerede olduğunu biliyorum. ^^

Prenses, hiç sönmeyen, sonsuza dek yanan ve deliklerden ateş çıkan, etrafı ağaçlarla kaplı Yanartaş adlı yere arkadaşını götürmeye karar verir.

Luna: Ne yani? Hem gezmiş oluruz. Öyle dimi?
Moonlight: Tabi ki.
Tangel: Ne dersin? Aslında bana soracak olursan onları yalnız bırakamam, biliyorsun.
Prenses: Peki ama olacaklardan ben sorumlu değilim. ^^
Luna&Moonlight: NE?
Tangel: Merak etmeyin. Şaka yapıyor. Sadece bir arkadaşımızı görmeye gideceğiz o kadar.
Prenses: Sen inanma bakalım ‘Tangel’ın kulağına fısıltıyla’ kardeşimiz şuan insan formunda değil.
Tangel: Ne? Nasıl olur? 0.0
Prenses: Onu da kendisine sor artık.^^
Tangel: Hadi gidelim arkadaşlar.
Luna: Peki.
Moonlight: ……………

- 45 dakikalık yürüyüşten sonra istediğimiz yere varırız. Benim artık tek yapmam gerekenin ona seslenmem gerektiği ama aklımdaki karışık düşünceler ona seslenmemi engelliyordu. Sanki beni suçlayacak ve beni bir daha asla affetmeyeceğini veya benim ona verdiğim öğütleri unutmayarak hatta beni örnek alarak yaşamını devam ettirdiğini söyleyip bana minnettar olduğunu söyleyecek gibi. Kimbilir belki de hayatımda ilk defa kokuyordum ama Prenses’e baktığımda göz kırpması beni cesaretlendirmişti.

Tangel: KAENNNNNNNNN (Alev)*. BEN GELDİM. HADİ ORTAYA ÇIK. TSUMI (Günah)* ABLAN GELDİ.
Luna: Tam olarak……
Prenses: Şşştttt, sessiz ol.
Tangel: KAEN. BEN GELDİM. HADİ. KORKMANA GEREK YOK. ARTIK BİRLİKTEYİZ.
???: RRRrrrrrrrrrRRRrRRRrrrr
Luna: Bu ses…
Tangel: Merak etmeyin. Bu aradığımız arkadaş.
Moonlight: Bu resmen…
Prenses: Sadece bir yavru…
Luna&Moonlight: O.O
???: RRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRR

Yer ve gök bir kükremeyle sarsılır sarsılmaz kızların önüne atlayan büyük, devasa boyutlarında bir Ejder’in durması ile birlikte bunu gören Luna ve Moonlight, korkup Tangel’ın arkasına saklanmaları bir olur.

Tangel: Kaen, korkma benim. Seni almaya geldim. Tıpkı eski günlerdeki gibi.

Ejderimiz ve kahramanımız birbirlerine bakakalırlar. Ancak hala devasa canlı bir kanıt beklemekteydi. Bunun içinde tekrar havaya doğru kükrer.

???: RRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRR
Tangel: Kızlar, uzaklaşın.
Luna: Ne?
Tangel: Uzaklaşın dedim.
Prenses: Hadi gelin. İyiliğiniz için çünkü korkabilirsiniz.
Moonlight: Nasıl…
Tangel: Bana güvenin. Zarar vermeyecek. Sadece zamana bırakın.
Prenses: Hadi gidelim. Geç olmadan.
Luna&Moonlight: Dikkatli ol.
Tangel: HADİ GÖSTER BANA.
???: RRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRrrrrrrrrr ‘suratına doğru kükrer’
Tangel: Dişlerin hala keskin ve harika Kaen. ^^ ‘derken dişlerinin sivriliğini kontrol eder’
???: ‘bu söze karşılık sakinleşir ve normale döner’
Tangel: Rei, merhaba.
Rei: Merhaba, hoş geldin. ^^
Tangel: Hoş bulduk. Seni özledim. ^^
Rei: Ben de ^^

Bu duruma en çok şaşıran Luna ve Moonlight olur. Küçük kızı süzerek belli etmemeye çalışırlar ki…

Luna, Moonlight ve Prenses bir masada beraber oturmaktadırlar. Prenses; neşeli ve güler yüzlü, Luna; düşünceli ve meraklı, Moonlight ise aklı karışık bir şekildedir. Sonunda dayanamayıp Moonlight sorar.

Moonlight: Yaaa anlamıyorum. Neler oluyor?
Prenses: Sanırım Tan size hiçbirşey anlatmadı.
Moonlight: Evet.
Luna: Ama…
Prenses: Eğer anlatmadıysa bunun geçerli bir nedeni vardır.
Luna: Kesinlikle.

Moonlight, bir an ablasına bakar ve bir şey demeden çekip gider.

Prenses: Bu kız hep kızgın mı? hihihihi
Luna: Aslında genelde böyle değildir. Sadece ablasının ona bir şey anlatmaması onu kızdırıyor.
Prenses: Hmmm peki sen “kesinlikle” derken ne demek istedin.
Luna: Tangel hakkında bazı şeyler öğrendim ama senin bildiğinden daha az şey bildiğim kesin.
Prenses: Heehehehhehehheh. Ayy kusura bakma. Haklı olabilirsin. ^^
Luna: Sen onun hakkında...
Prenses: Evet ama Şeytan olduğunu hiç görmedim. ‘ne diyebileceğini tahmin eder’
Luna: Peki tekrar…
Prenses: Bunu düşünmek bile korkunç. Çünkü duyduğuma göre babasından sonra en şeytani yaratıkmış.
Luna: Peki bunu nereden biliyorsun?
Prenses: Bana Sun anlattı. ^^
Luna: Sun mı? Oda kim?
Prenses: Tan’ın en iyi arkadaşlarından biridir. Üstelik Tan, Sun’a hayrandır.
Luna: Neden?
Prenses: Çünkü… ‘arkasına sinsice yaklaşan Solan’ı hissedince’ İİİYYYYYYYAAAAAAAAAA Hah buda ne böyle. Sende kimsin? heheheheheheheheheheheheheheh ^^
Solan: -.-‘ ToT

Tangel’ın kucağında yatan Rei konuşmaktadır.

Rei: Sen gittiğinde yuvadan kaçmamın tek sebebi babandı. Beni öldürmeye hatta masum çocuklara zarar vermem için teşvik ediyordu. Hatta onun yandaşı olursam acı çekmekten kurtulacağımı söylüyordu. İşte o günlerden bir gün…

Flashback
Yakuza: Hadi Rei, bak şu kız mesela. Onu öldür. Çünkü senin hakkında hiç iyi şeyler düşünmüyor. Tıpkı annen ve baban gibi oda seni öldürmek için burada.
Rei: YALAN
???: Kıvılcım*, ne oldu canım?
Yakuza: Bak gördün mü? Senin güvenini kazanmak için iyi davranıyor.

Tangel’ın sesi Rei’n kulaklarında çınlamaktadır. “Sakın söylediklerimi unutma. Burası benim sevdiğim yetim ve öksüzlerle dolu. O çocukların içlerinde aile ve sevgi hasretiyle yanıp tutuşmaktan başka birşey yok…”

???: Ne oldu Kıvılcım (aile soyadıdır)*?
Yakuza: Hadi inat etme. Biliyorsun ki sen bir canavarsın.
Rei: HHAYYAYYYAYYAYYIIIIIIIIIIIIIIIIIRRRRRRRRRRR ‘arkadaşına vurur’ hah çok özür dilerim. Ben… Gitmeliyim. ‘arkadaşını kollarından sarsar’ Buradan nasıl kaçabilirim. Lütfen, rica ediyorum, söyleee…
???: Sana neler oluyor?
Rei: Soru sorma. Bana yardım et LÜTFEN.
???: Peki ama gece olsun kaçmana yardım ederim. Ama bana da neler olduğunu anlatmadan gitmeyeceksin. Tamam mı?

Tangel: Sonra da gece olunca kaçtın. Arkadaşın da yardım etti.
Rei: Evet ama ona benimle ilgili şeyler anlattıktan sonra. Bana inandı. Arkamdan buraya gelmemi burada emniyette kalabileceğimi hatta bir Ejder olarak seni beklememi öğütledi. Sonra burada seni bir Ejder olarak beklemeye başladım ki Prenses’le karşılaştım.
Tangel: Peki şu arkadaşın neden senin Ejder olarak beklemeni istedi ki.


Flashback
???: Bakalım anlamış mıyım. Sen efsanevi Ejdersin. Ama bu harika. SÜPER
Rei: Sus biri duyacak. Bu yüzden içimdeki canavar beni rahat bırakmıyor.
???: Peki beni kurtaran şu Ejder de sensin öyleyse.
Rei: Ayyy canım beni delirtme şimdi. Ne var bunda. -_-'
???: Tabi ki de bir şey var. Bana o gün canavar olmana rağmen sevgi ile baktın. Demek ki canavarken kendini sakin ve huzurlu hissediyorsun, öyle değil mi?
Rei: Bak ben böyle düşünmemiştim. Hakikatten kendimi daha rahat hissediyorum o zaman.

Rei: İşte böyle ablacım. Eee senin hikayeni dinleyelim.
Tangel: Bunu zamanla öğrenirsin. Şimdi en önemlisi… ‘sözünü tamamlamadan kardeşinin korkan gözleri, gözlerinin önüne gelir gelmez onun çığlığıyla irkilir’

Moonlight: AaaaaaAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAaaaaaaaaaaaarrghhhHHHHHHHH

Bütün herkes merak içinde yere çömelerek oturan, kulaklarını elleriyle kapatan kıza bakmaktadırlar. Kızın etrafında en az 15 kişi vardır. Kalabalığı yarıp kıza ulaşmaya çalışan Tangel ve Luna sonunda yanında belirir.

- Kardeşimin çığlığı sanki yüreğime bir bıçak gibi saplandı. Ona bir şey olduğunu düşünerek bütün bedenim titremekle kalmadı boşluğa düşüyormuşum gibi oldu. Onun ölebileceğini düşünmek bile beni kahrediyordu ama biricik kardeşim sadece korkmuş vaziyetteydi.

Luna: Ne oldu? ‘korku dolu gözlerle’

- Küçük kardeşimin korkmuş yüzü gözlerimin önüne geldiğinde ilk defa bu kadar korkuyordum. Ona “ne oldu?” sorusunu sormaktan ve alacağım cevaptan korkuyordum. Bu öyle bir duyguydu ki kalbimin hızlı atması ile nefesimin kesildiğini hissettim.

Tangel: Moonlight, ‘bir süre sonra’ Luna biraz su getir.
Luna: Peki
Tangel: Anlat, lütfen.
Moonlight: ‘nefes alıp verdikten sonra’ Bir kız, bir vampirle dövüşürken suya düştü. Şuan baygın bir şekilde yatıyor. Vampirler bulmadan önce onu kurtarmalıyız. ‘Luna’nın getirdiği suyu içer’
Tangel: Peki bahsettiğin yer nasıl bir yerdi.
Moonlight: Tarihi mezarlıklar vardı. Düştüğü yer ise tam olarak bir yarık içi idi.
Prenses: Ben orayı biliyorum. Sizi götürebilirim.
Tangel: O zaman Luna, siz odanıza gidin. Rei sen benimle geliyorsun. Prenses, kardeşlerimi koru.
Prenses: O.O Ama ben…
Tangel: Sen hiç merak etme. Rei’n birçok gücü var. İkimiz bulabiliriz. ‘Moonlight, kolunu tutar ve’
Moonlight: Neler oluyor? Lütfen söyle. ‘duygu yüklü gözlerle’
Tangel: Zamanı gelince anlatacağım. Bana güven.
Prenses: Bol şanslar.
Tangel: Şansa ihtiyacımız yok. Yanımda Rei var.
Rei: Ama gene de teşekkürler.

Rei, insan formundan Ejder formuna geçtikten sonra Tangel, onun sırtına biner. Rei yani diğer adıyla Kaen (Kıvılcım)* kocaman kanatlarını açıp çırpmaya başlar. Gökyüzüne doğru yükselmeye başlar fakat bir sorun vardır.

Tangel: Rei, sormakta sakınca yoksa neden alçaktan uçuyorsun?
Rei: Eeeee… şey… yaaaa… niiiiiiiiiii…
Tangel: Eğer yüksekten uçmazsan seni görecekler. Ondan sonra da al başına bela.
Rei: Haklısın ‘yüksekten uçmaya başlar başlamaz gözlerini kapatır, midesine kramplar girmeye başlar’
Tangel: Aman tanrım (keşke yüksekten uçmasını söylemeseydim) HEY DİKKAT ET.

Rei, önündekini göremez çünkü gözlerini kapatmıştır. Böyle olunca da büyük bir gürültüyle bir yarığın içine, suya düşerler. Bunla da kalmaz kayaların altında kalırlar.

I.Vampir: Buraya bir şeyin düştüğünü gördüm Efendim.
???: Hmmm, O zaman oraya bir bakın. Eğer yaşayan biri varsa onların kanını içip öldürün. HAHAHAHA

<<KALPTEN KALBE GİDER DUYGULAR, HİSSEDİLİR RUHLARDA>>

4. BÖLÜMÜN SONU

aaayyhh hahhhaaaaa =DDD bayıldııımmm!!! sere'nin konuşmaları beni kendimden geçirdi xD "ayy hahha" falan demesi! sanki gerçekten o'ydu xD süper ya !


sana destan gibi özgeçmiş yolladım xD beni ne zaman koycaksııın!!!! xD hemen isterim hemen isteriiimmmm xDDDD

ama beni yaratık falan yapma valla oyarım o.O'''

*.* ama şimdi ben ne diyimki kendimi hikayenin içinde dolaşan bir ruh gibi hissettim...çok duygulandım...

Teşekkürler arkadaşlar ve canlarım benim. Usa-koooo ben sürpriz yapacaktım kız ama hikayeme katılman için biraz daha zamanın var canım biraz sabret bakalım

bana nee!! bana nee!!! kıskandım işteee =P sere'yi çok güzel anlatmışsın xD beni de öyle anlat xD

ama bak sakın beni ejderha, vampir, kurtadam (kurtkadın? O.o) falan yapma O.o

ateşten korkarım (ayrıca kertenkelelerden pek hoşlanmıyorum -_-), beni kan tutar.. ayrıca dolunayı severim O.o mehtap falan... gayet ormantik bir ortam O.o

sen en iyisi beni Tanrı yap =P büyük yaratıcı =P
Usa-ko Almighty xD

çarp beni büyük çarpıcı =PPPP (öyle bir replik vardı aman tanrım'da ''^^)

ahahhaha xD
çarpılıcam şimdi yalnız xD

bu.. bu... bu... süper bişiymiş hepsini bir solukta okudum ^^ devamını dört gözle bekliyorum oO.Oo

Hehehehe sonunda ben de gözüktüm =) Kıskananlar çatlasın Devamını bekliyorum tangel =)