Evet arkadaslar göründügü üzere Hoshi fanficin devamini bir türlü getirmiyor... Ö.Mlerime de cavap vermiyor bende en iyisi yeni bir bölüm daha yazim dedim belki sonra gine devamini getiririm.... Hemde sizi heycanda birakmamis olurum ...

"Simdi buradan yavasça çikacagiz , korkma ve sakin elimi birakma ! Seni ne pahasina olursa olsun korurum ."
Lucian Patience'yi rahatlatircasina gülümsedi. Korkmasini istemiyordu. Bir elini yavasça ona sardi ve kalkmasina yardimci oldu. Kapiyi açip koridordan hiçbirsey yokmus gibi çikmalarina imkan yoktu. Bu yüzden tek çare : uçmakti.
Lucian elinde olmadan gülümsedi. Gidip pencereyi açti , ve birkaç masayi birlestirip üstlerine çikti. Sonra da Patience dönüp elini ona uzatti. Patience sanki ona delirmis gibi bakiyordu. Lucian bir kahka atti.
Bu kadar gergin bir durumdayken bile kendisini gülümsetebiliyordu ... gerçekten garip bir kizdi ...
"Korkmana gerek yok ... hiçbirsey olmayacak.
"Hayir b-ben korkuyorum , çikmanin baska yolu yok mu ?"
"Hayaletlere merhaba diyerek mi gitmek istiyorsun ? Bana güvenmiyor musun ?"

Bu söz birden Lucian'nin kalbini acitir gibi olmustu. Belki de ona gerçekten güvenmiyordu.
Patience birden içini çekti.... Sinirlenmis gibiydi.
"Sana güvenmemem mümkün mü ? Hadi ama Lucian sana güvendigimi biliyorsun , ben sadece kendime güvenmiyorum". Son sözcükler dudaklarindan fisilti gibi çikmisti.
Lucian masalarin üstünde asagi, Patience'nin önüne atladi. Simdi Lucian Patience'ye dokunabilecek kadar yakininda duruyordu.
Birden Patience o gerçek mi ? diye düsünmeden edemedi. Gerçek olamayacak kadar harikaydi. Kendisinden oldukça uzundu saçlari simsiyahti. Ve gözleri ... daha önce hiç böyle gözler görmemisti. Gözleri cam gibiydi. Adini koyamadigi bir maviydi. Patience kendisini rahatlikla görebiliyordu. Yanaklarinin istemsizce isindigini hissetti. Hafifçe gülümsedi.
"Patience , bana gerçekten güveniyor musun ? Öyleyse kapat gözlerini" dedi. Patience daha da kizardigini hissetti ve gözlerini yavasça kapandi. Kalbi öylesine hizli atiyordu ki . Bir anda titredigini hissetti. Yüzüne hafifç bir rüzgar vuruyordu. Güzel bir rüzgardi bu....
"Istersen gözlerini açabilirsin , Patience".
Patience gözlerini yavasça açti. Gözleri büyüdü. Uçuyorlardi! Patience saskinlikla Luciana bakti ve ....
Kanatlari o kadar güzeldi ki ! Onlara dokunman isterdi ama Lucian'in dengesini kaybedip yere düsmesini istemiyordu.Eger düserse kendisini de beraberinde sürüklerdi. Patience'nin yüksekten korkusu olmasina ragmen su anda korkusunu tümüyle unutmustu. Yavasça Lucian'in gözlerine bakti ve fisildadi.
"Beni kurtardigin için tesekkür ederim .... Sen olmasan ne yapardim bilemiyorum".
"Bana seslendigini duydum Patience. Içindeki korku benim korkum olmustu. Seni fark etmemem mümkün degilgi.Bu kolyeyi tasidigin sürece seni nerde olsan bulurum.Bana güven yeter".
Patience küçük bir kahka atti. Uçuyorlardi !
Basini yavasça Lucian'in omzuna dayadi ve kendisini uykunun güzel kollarinda buldu....

Vay canina sonunda yaniiiii herneyse gizem benim israrim üzerine yazdi ve sanirim artik hoshi yazmiyor ama gercekten bu bölümde süperdi devamm devamm

bölüm ocakta gelmiş ben daha yeni okudum.güzeldi

Arkadaşlar Hoshi hakkında hala bir haberim yok bu yüzden yeni bölüm gine benden ...

Eve gelmeleri uzun sürmemişti ancak, uçmak Patience'nin o kadar çok hoşuna gitmişti ki Lucian dan onu biraz daha gezdirmesini rica etmişti ve Lucian onu tabi ki kırmamıştı ...
Ama hepimizin bildiği gibi dünyada sadece iyi insanlar yaşamıyor , bunun yanı sıra kötü insanlarda yaşıyor...

''Baş Melekler bizimle aynı kararda değiller , ve bende onları bir şekilde Luciana karşı kullanmam gerektiğini düşünüyorum. Kız Lucian'dan geçmişi hakkında daha fazla şey öğrenirse bu ikisinin de yararına olcaktır. Bende Patch'i gönderip kızı kandırmasını sağlayacağım. Yeni bir öğrenci olarak ...''

Kendisini Avukat olarak tanıdığımız kişi olan Gabe dünyada ki adıyla Bay Eric tam da böyle bir plan yapmaktaydı.Patience'yi kandırmak ve Lucian'dan soğutmak.
Oturduğu yerde sinsice gülümsedi ve sandelyesine biraz daha yaslanıp , kırmızı şarabından büyük bir yudum aldı.Düşünceli bir şekilde ince uçlu kadehini parmaklarının arasında çevirıyordu.
Sessizlik kapının tıklatılması ile bozuldu. Gabe bir kaşını kaldırdı ve hizmetçisine kapıyı açmasını işaret etti.
İçeri giren Bayan Karin ve Patch'di. Bayan Karin Gabe'in sekreteriydi. Gabe çoğunlukla çok meşgul olduğundan tüm konuşmaları ya da kişisel görüşmeleri randevu ile olurdu. Tabi Patch'in buna ihtiyacı yoktu çünkü , kendisi sadece çağırıldığında gelirdi.Tıpkı bugünkü gibi...
''Bay Gabe , bay Patch geldi efendim . ''
''Teşekkürler , Karin. Gidebilirsin''. Sekreter hafifçe gülümseyerek odadan çıktı.
Gabe hizmetçiye baktı ve başıyla çıkmasını işaret etti.Hizmetçi anında odadan çıktı.
''Hizmetçiler oldukça dedikoducu oluyorlar ve bende planlarımın başkalarının bilmesini istemiyorum.Şarap alır mıydın ?''
''Hayır teşekkürler , böyle iyiyim''.
Gabe tekrar yerine oturdu ve kendisine biraz daha şarap doldurdu.
''Eminim seni ne için çağırdığımı biliyorsundur''.
Patch hafifçe gülümsedi ve arkasına yaslandı. Gözleri yapıcağı şey için sabırsızlandığını belli ediyordu , ancak sabırlı olması gerektiğini pekala kendisi de biliyordu.
''Evet''.
''Öyleyse direk konuya geçebilirim. Sen benim istediklerimi yap bende sana baş meleklerden intikam alma fırsatını vereyim.Senden istediğim şey ; Patience.
Onu Luciandan soğut ve kötü olduğuna inandır. Tabi Patience çok akıllı bir kız kanıtlara da ihtiyacı olacaktır. Sende ona babasının ölümündeki rolünü biraz değiştirerek göstereceksin . Eminim bu yeterli olacaktır , sonrası ise kendiliğinden gelecek''.
Gabe'nin yüzüne sinsi bir gülümseme yayıldı ve düşündüğü şeylerle gözleri'nin rengi koyulaştı. Konuşma sırası Patch'deydi.
'' Eminim ki Patience'nin annesi de seninle aynı fikirdedir ancak kızının canının yanmasını isteyeceğini zannetmiyorum. Bu yüzden Patience'nin yakın ve güvendiği biri olmalıyım. Bunun için zamana ihtiyacım olacak''.
''Zaman senin . Sadece Lucianla görüşmesini engelle , yapabilirsen kendine aşık et.Ve hayallerin gerçek olsun , şimdi gidebilirsin''.
Patch hafifçe başını salladı ve odadan çıktı. Kapıyı kapattığı andan duyduğu tek şey Gabe'nin şeytanca kahkasıydı...
Umarım beğenirsiniz