çook güzlelll

bu biraz korkutucu kainin ölmesinden korkuyorum açıkçasııııı... lütfen olmasın kaiii ölmesin.. aşkım kai ölmicek demiii... ama genede harika bitanem benim

kai ölür mü hiç ya onu şeytan bile öldüremedi

ölüm bir son mudur (olaya felsefik yaklaşıyorum)

ölmesin ölmesin kavuşsun sevenler

bencede kavuşsun ama kai kimi seviyo acaba?

kai kendini seviyo

yaradılanı seviyo yaratandan ötürü

şaşkınlık içinde eve geri dönüyordum.. ben senin herşeyinim derken neyi kastediyordu acaba? yoksa okusama geri mi dönüyor yada başka bir karanlık güç mü anlam veremiyordum.. eve gittiğimde hikari ve kairi uyuyordu.. odama çıkıp yıllar önce kullandığım dönüşüm tılsımıma bakmıştım.. onu yeniden kullanacak mıyım sorusuna yanıt arıyordum aklımca ve birden tılsım parlamaya başladı..gözlerimi kapatıp gücüme yoğunlaşmıştım.. eskisi gibi güçlü hissetmiyordum kendimi.. minako yok kızlar yok sadece hikari vardı.. yapayalnızdım.. tılsımı alıp başucuma koyup uyumuştum.. ertesi sabah hikari beni çok kötü bir şey olmuşcasına uyandırmıştı.. halbuki ortada kötü bir şey yok sadece usagi ve mamoru evi aramış yolda olduklarını ve bir iki saate orada olacaklarını haber vermişlerdi.. benim şaşkın kuzenim buna panik yapmış ve ortalığı galeyana vermişti... ağır hareketlerle ayaklanıp aşağı indim.. kahvaltı masası beni bekliyordu.. hikari ise mutfakta yemek telaşındaydı.. kairi ise bahçede ona ait oyuncaklarıyla oynuyordu... yemeğimi yiyip kahvemi aldıktan sonra pencereden dışarı bakıyordum.. bir yandan kızıma bakarken diğer yandan ülkemin yaydığı o mükemmel sıcaklık ve ışığın tadını çıkarıyordum.. ama ne olduysa birden gözlerim kararmış ve sendelemiştim.. çabuk toparlanmıştım neyse ki.. aradan geçen bir iki saatin ardından usagi ve mamoru gelmişlerdi.. bu tatlı süprize ne kadar sevinsem azdı.. karşılama faslından sonra içeri geçmiştik.. oturup oradan buradan konuşuyorduk.. amerika maceralarını anlatırken usagi öyle heyecanlıydı ki.. daha sonra konu minako dan açıldı.. iyi kötü geçen zamanlarımızı konuşmuştuk ben üzüntüden kahroluyordum kahrolmasına ama anladım ki bu denli üzülen yalnız ben değildim.. usagi ve mamoru da benim gibi aynı acıyı paylaşıyorlardı.. bu ani gidişi onlar da sindirememişti.. peki ne oldu da minako ölmüştü size biraz bundan bahsedeyim.. acı olacak ama bilmenizde fayda var..

tarih 14 şubat 2010..
minako ile geçirdiğim son sevgililer günü.. akhiabara da alışveriş heyecanı yaşıyorduk karın son derece şiddetli ama bir o kadar güzel yağdığı bir gündü.. herşey iyi güzel giderken evde minako nun banyoda bayılmasını ve toka kutusunun kırılma sesini duyup yukarı koştuğum vakit birşeylerin ters gittiğini farketmiştim.. sıradan bir bayılma değildi bu.. hiç bir yerini çarpmamış olmasına rağmen burnundan kan geliyordu.. kızım kairi 2 yaşındaydı ve olaylardan haberi yoktu.. apar topar hastaneye götürmüştüm onu ve doktorlara emanet edip ilk aldığım haberden sonra yıkılmıştım.. minako kan kanseriydi ve kurtulması için herşey çok geçti.. onu görmek istemiştim belki de sondu.. izin verdiklerinde minakonun o güzel altın saçları yoktu artık... acil müdahale için kesmişlerdi o güzelim saçlarını.. kemoterapi uygulamışlardı acilen ama faydasızdı.. minakomun kalp atışları yavaşlıyordu her geçen dakika.. gücümle ona hayat verebilirdim ama o buna engel olmuştu.. tılsımı çıkarıp tam onu iyileştirecekken elimi tuttu ve o muazzam gözleri ile bana bırak beni gideyim senin meleğin olayım der gibi bakmıştı.. ben ağlıyordum ve son kez onu anlından öpmüştüm.. bana son gülümsemesiydi o an ve minakomu saat 05.20 de kaybetmiştim... bu yüzden artık sevgililer gününün anlamı çok başkaydı bende.. her sevgililer gününde yemek yapıyorum.. iki kişilik bir masa hazırlıyordum.. iki yanda da mumlar ortada en sevdiğimiz kırmızı şarap ve onun en sevdiği yemekler.. ama masanın bir ucu bomboş üç yıldır ve bende üç yıldır ölümü bekliyordum.. neyse ki dostlarım yanımdaydı.. tabi kuzenim ve kızım da öyle.. usagi ve mamoru ya en son olan olaydan da bahsetmiştim.. onlar da yeni bir düşmanın olabileceğinin kanısındaydılar.. usagi grubu yeniden toplayıp bu gücü durduralım demişti ama mesele benim meselem gibiydi.. bunu yalnız halletmek istiyordum.. bu konu ve bunun dışında olan herşeyi konuştuktan sonra onları yolcu etmiş ve akşam ki maçım için son antrenmanı yapmak için klüp binasına gitmiştim.. kapıdan girdiğim vakit yine onu görmüştüm kenardan beni izliyordu.. evet yuki.. beni minakodan sonra bu denli etkileyen ikinci kadın.. yine ordaydı ve bakışları ile beni donduruyordu adeta...

cokkkkk guzel ve cok duygusalll aglamamak ıcın kendımı zor tuttum devam et kai beni düşünmeden devam et ne minako ne yukiiii kendin içinnnn

Yuki-chan çok doğru söylüyor. Ben duygusal bir insanımdır ve bu hikaye beni bir sebepten ağlatmayı başardı. Zaten hikayeler bir nevi yazan kişinin duygularını anlatırmış. Kimseyi düşünmeden sadece kendi duygularını anlatman bile herhangi bir kimsenin seni anlamasını yani yüreğini görmesini sağlamış olursun

çöktüm hacı ya
çok hüzün yazmışsın yine her şey gözümün önünden geçti. bayan olmama rağmen kai nin yerine koyuyorum kendimi okurken.
yuki kai nin çocuğuna annelik kai ye hayat arkadaşlığı yapsın

ayrıca usagi ve mamoru adının geçmesi beni daha da heyecanlandırıyor

daha durun ne adlar geçecek klasik bi sm sezonu olmasa bile sm karakterlerini sıkça göreceksiniz.. savaşı bekleyin... oops spo verdim

ağzından çıktı bi kere duyduk artık

az önce eşimden aldığm habere göre kaan sezonunu bu sitede sonlandırmaya karar verdi... yapılan haksızlığa gelemediğini ve siteden de ayrılacağını söledi... yani bir veda sözkonusu.. kaan ile iletişime geçmek isteyenler facebook veya msn den iletişime geçebilirler.. hoşçakalın..