Saçma ey göz eşkten gönlümdeki odlara su
Kim bu denlü duduşan odlara kılmaz çare su

Ab gûndur gûnbed-i devvâr rengi bilmezem
Ya muhit olmuş gözümden gûnbed-i devvâre su

Zevk-i tiğinden aceb yoh olsa gönlüm çak çak
Kim mürûr ile bırağur rahneler divâre su

Vehm ilen söyler dil-i necrûh peykânın sözün
İhtiyât ile içer her kimde olsa yare su

Suya versun bâğban gülzârı zahmet çekmesün
Bir gül açılmaz yüzün tek verse bin gülzare su

Ârızın yâdıyle nemnâk olsa müjgânım nola
Zâyi olmaz gül temannâsıyle vermek hâre su

Gam günü etme dilî bîmârdan tîğin dirîğ
Hayrdır vermek karangu gicede bîmâre su

İste peykânın gönül hicrinde şevkin sâkin et
Susuzam bir kez bu sahrâda benümçün are su

Men lebin muştâkıyam zühhâd kevser tâlibi
Nitekim meste mey içmek hoş gelûr hüşyâre su

Ravza-i kûyuna her dem durmayup eyler güzâr
Âşık olmuş gâlibâ ol serv-i hoş reftâre su

Su yolun toprağ olup ol kûydan dutsam gerek
Çün rakîbimdir dahi ol kûya koymam vare su

Dest bûsi ârzusuyle ölürsem dostlar
Kûze eylen toprağım sunun anınla yâre su

Sevr ser-keşlik kılur kumrî niyâzından meğer
Dâmenin duta ayağına düşe yalvere su

İçmek ister bülbülün kanın meğer bir reng ile
Gül budağının mizâcına gire kurtare su

Tinet-i pâkini ruşen kılmış ehl-i âleme
iktidâ etmiş tarîk-i Ahmed-i muhtâra su

Seyyid-i nev-i beşer deryâ-yi dürr-i istifâ
Kim sepüptür mucizâtı ateş-i eşrâre su

Hayret ilen parmağın dişler kim etse istimâ
Parmağından verdiği şiddet günü enâsere su

Dostu ger zehr-i mâr içse olur âb-i hayât
Hasmı su içse döner elbette zehr-i mâre su

Hâk-i pâyine yetem der ömrlerdir muttasal
Başını taştan taşa urup gezer âvâre su

Bîm-i dûzah nâr-i gam salmış dil-i sûzânıma
Var ümidîm ebr-i ihsânın sepe ol nâre su

Yumn-i na´tinden güher olmuş Fuzûlî sözleri
Ebr-i nisandan dönen tek lâ´lü-i şehvâre su

Umduğum oldur ki rûz-i haşr mahrûm olmayan
Çeşme-i vaslın vere ben teşne-i dîdâre su

Fuzuli ~ Su Kasidesi

her şeyi terk ettim / ne aşk ne şehvet
sarışın başladığım esmer bitiyor
anlaşılmaz yüzü koyu gölgeli
dudakları keskin kırmızı jilet
bir belaya çattık / nasıl bitirmeli
gitar kımıldadı mı zaman deliniyor
kimi sevsem sensin / hayret
kapıların kapalı girilemiyor
* * *

kimi sevsem sensin / senden ibaret
hepsini senin adınla çağırıyorum
arkamdan şımarık gülüşüyorlar
getirdikleri yağmur / sende unuttuğum
hani o sımsıcak iri çekirdekli
senin gibi vahşi öpüşüyorlar
kimi sevsem sensin / hayret
in misin cin misin anlamıyorum

KİMİ SEVSEM SENSİN - ATTİLA İLHAN

Biliyorum sana giden yollar kapalı
Üstelik sen de hiç bir zaman sevmedin beni
Ne kadar yakından ve arada uçurum;
İnsanlar, evler, aramızda duvarlar gibi
Uyandım uyandım, hep seni düşündüm
Yalnız seni, yalnız senin gözlerini
Sen Bayan Nihayet, sen ölümüm kalımım
Ben artık adam olmam bu derde düşeli
Şimdilerde bir köpek gibi koşuyorum ordan oraya
Yoksa gururlu bir kişiyim aslında, inan ki
Anımsamıyorum yarı dolu bir bardaktan su içtiğimi
Ve içim götürmez kenarından kesilmiş ekmeği
Kaç kez sana uzaktan baktım 5.45 vapurunda;
Hangi şarkıyı duysam, bizimçin söylenmiş sanki
Tek yanlı aşk kişiyi nasıl aptallaştırıyor
Nasıl unutmuşum senin bir başkasını sevdiğini
Çocukça ve seni üzen girişimlerim oldu;
Bağışla bir daha tekrarlanmaz hiçbiri
Rastlaşmamak için elimden geleni yaparım
Bu böyle pek de kolay değil gerçi…
Alışırım seni yalnız düşlerde okşamaya;
Bunun verdiği mutluluk da az değil ki
Çıkar giderim bu kentten daha olmazsa,
Sensizliğin bir adı olur, bir anlamı olur belki
İnan belli etmem, seni hiç rahatsız etmem,
Son isteğimi de söyleyebilirim şimdi:
Bir geceyarısı yazıyorum bu mektubu
Yalvarırım onu okuma çarşamba günleri

// CemaL Sürey

................

BULUTLARDA KÜSMÜŞ BENİM GİBİ SEVDİGİNE
HASRET KALMIŞIZ BİR YUDUM SEVGİYE
HIÇKIRA HIÇKIRA AĞLIYORUM
SENİ ÇOK AMA ÇOK SEVİYORUM
ARTIK DAYANAMIYORUM BİLKİ SENSİZLİĞE

SEN BENİM AŞKIM
KARŞIMDA DURAN FOTOĞRAFIN
GİTARIMI ÇALDIKCA
İNAN HEP SENİ HATIRLARIM

SEN ŞİMDİ UZAKLARDA
Bİ4R ARAYIPTA SORSANA
NASIL OLS ALIŞMIŞIZ
HEP SENSİZ VE YANLIZ KALMAYA

M S

Gelmeye fırsatın yok biliyorum...
Peki ya ben !
Ben var mıyım ?
Ya da hakkımda bildiklerini sırala !
Gelmiyor mu hiç bir şey aklına ?
Anladım. Konuşan gözler meselesi ,
Belkide konuşuyordur gözlerin ama ben gözce bilmiyorum ki ;
Sessizce biliyorum
Usulca biliyorum
Masumca biliyorum
Yapabildiğini bildiğin tek bir şey var ama nolur bu sefer Ağlatma yüklemi Peki ya sen !
Sen var mıydın ?
Hakkımda bilmediklerine ağlarken...
Yoktun
Gözlerinin konuştuklarını neden anlamıyorum merak ediyormusun?
Çünkü; Onlar da yoklar...

//CemaL SÜREYA - onlarda yoklar

SENİN İÇİN

Senin için yasak dediler…
-Yasaklar çiğnenmek içindir dedim.

Senin için imkansız dediler…
-Önemli olan imkansızı başarmak dedim….

Senin için olmaz dediler…
-Dünya da olmayacak şey yok dedim.

Senin için zor dediler…
-Kolay olsaydı değeri olmazdı dedim.

Onda bulduğun nedir ki dediler…
-Herkeste arayıp bulamadığım dedim.

Senin için o ne dediler…
-Hayattaki gülen yüzüm dedim.

Ona öyle nasıl bağlandın dediler…
-Ben değil o ”bağladı” dedim.

Oda senin gibi sevdimi dediler…
İşte cevap veremediğim tek şey buydu.
Eğer bunu bilmiyorsan vazgeç dediler…

-”Vazgececek olsaydım sevmezdim” dedim…

Can Yücel

Bıraktım kendimi yanlızlıgın içine
sevdigim gitti dönmezki geriye
hıckıra hıckıra aglıyorum
seni çok ama çok seviyorum
artik dayanamiyorum
bilki sensizlige

Söylesem Söyleyebilsem Ah Derdimi
söylesem ah söyleyebilsem derdimi
mehtap bir gecede açabilsem sana kalbimi
göreceksin seninle dolu
desem, diyebilsem ki seviyorum seni
çılgınca aşığım sana
ama demem, diyemem
çünkü aramızda dağlar, denizler
ve benim o kahrolası gururum var
bu böyle sürüp gidecek
sen, seni sevdiğimi bilmeyecek, öğrenmeyeceksin
ben her gece yıldızlara seni sevdiğimi söyleyeceğim
sana asla...
çünkü aramızda dağlar denizler
ve benim o kahrolası gururum var

Victor Hugo

Dilenci
Sen, hergün köşe başlarında
Yırtık urbanla kirli ellerinle
Avuç açan, sefil insan.

İnan yok farkımız birbirimizden.
Sen belki tüm yaşamınca dilenecek;
Beklediğin beş kuruşu biri vermezse,
Ötekinden isteyeceksin.

Ama ben, tüm yaşamım boyunca
Tek bir kez dilendim,
Bir acımasız kalbin sevdası ile alevlendim.
Öylesine boş öylesine açık kaldıki elim,
Yemin ettim bir daha dilenmeyeceğim.

Victor Hugo

Uykuların kaçar geceleri, bir türlü sabah olmayı bilmez.
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya,
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar ne yastık.
Girmez pencerelerden beklediğin o aydınlık.
Onun unutamadığın hayali,
Sigaradan derin bir nefes çekmişçesine dolar içine.
Kapanır yatağına çaresizliğine ağlarsın.
Sevmek ne imiş bir gün anlarsın.

Bir gün anlarsın aslında her şeyin boş olduğunu.
Şerefin, faziletin, iyiliğin, güzelliğin.
Gün gelir de sesini bir kerecik duyabilmek için,
Vurursun başını soğuk taş duvarlara.
Büyür gitgide incinmişliğin kırılmışlığın.
Duyarsın,
Ta derinden acısını, çaresiz kalmışlığın.
Sevmek ne imiş bir gün anlarsın.

Bir gün anlarsın ne işe yaradığını ellerinin.
Niçin yaratıldığını.
Bu iğrenç dünyaya neden geldiğini.
Uzun uzun seyredersin aynalarda güzelliğini.
Boşuna geçip giden günlerine yanarsın.
Dolar gözlerin, için burkulur.
Sevmek ne imiş bir gün anlarsın.

Bir gün anlarsın tadını sevilen dudakların.
Sevilen gözlerin erişilmezliğini.
O hiç beklenmeyen saat geldi mi?
Düşer saçların önüne, ama bembeyaz.
Uzanır, gökyüzüne ellerin.
Ama çaresiz,
Ama yorgun,
Ama bitkin.
Bir zaman geçmiş günlerin hayaline dalarsın.
Sonra dizilir birbiri ardına gerçekler, acı.
Sevmek ne imiş bir gün anlarsın.

Bir gün anlarsın hayal kurmayı;
Beklemeyi, ümit etmeyi.
Bir kirli gömlek gibi çıkarıp atasın gelir
Bütün vücudunu saran o korkunç geceyi.
Lanet edersin yaşadığına...
Maziden ne kalmışsa yırtar atarsın.
O zaman bir çiçek büyür kabrimde, kendiliğinden.
Seni sevdiğimi işte o gün anlarsın.

ÜMİT YAŞAR OĞUZCAN

LOVELESS POEM ACT I, II, III, IV, V, and Vl.
Loveless

Act I:

Infinite in mystery is the gift of the goddess
We seek it thus, and take to the sky.
Ripples form on the water's surface
The wandering soul knows no rest.

Act II:

My Friend, your desire
Is the bringer of life, the gift of the goddess.

Legend shall speak of sacrifice at worlds end.
The wind sails over the water's surface
Quietly, but surely...

Act III:

As the war sends the world hurtling towards destruction
The prisoner departs with his newfound love
And embarks on a new journey.

He is guided by hope that the gift will bring bliss
And the oath that he swore to his friends.

Though no oath is shared between the lovers,
In thier hearts they know they will meet again.

Act IV:

There is no hate, only joy
For you are beloved by the goddess.
Hero of the Dawn, Healer of Worlds.

Three friends go into battle
One is captured,
One flies away,
the one that is left becomes a hero.
If we were to enact it,
would I be the one to play the hero,
Or would You?
Indeed
After all, your glory should have been mine.

My Friend, the fates are cruel
There are no dreams, no honour remains.
The arrow has left the bow of the goddess.

My Soul corrupted by vengeance,
Hath endures torment,
To find the end of the journey in my own salvation.
And Your eternal slumber.

Now what i want most...
is the 'Gift of the Goddess'...

Act V:

Dreams of the morrow hath shattered soul
Pride is Lost.

Wings stripped away, the end is nigh
Such is... the fate of a monster.

Even if the morrow is barren of promises,
nothing shall forestall my return.
If this world seeks my destruction...
... It goes with Me

ACT Vl(Made by Genesis)

Even if the morrow is barren of promises,
Nothing shall fortell my return

To become the dew that quenches the land,
To spare the sands, the seas, the skies
I offer thee this silent sacrifice

The Prologue:
When the war of the beasts brings about the world's end,
The goddess descends from the sky

Wings of light and dark spread afar,
She guides us to bliss, her gift everlasting...

Daha önce paylaşmışsam kusura bakmayın..

MARE NOSTRUM

En uzun koşuysa elbet Türkiyede de Devrim,
O, onun en güzel yüz metresini koştu
En sekmez lüverin namlusundan fırlayarak...
En hızlısıydı hepimizin,
En önce göğüsledi ipi...
Acıyorsam sana anam avradım olsun,
Ama aşk olsun sana çocuk, aşk olsun!

Can Yücel

Kim demiş avrupa insanı medeni?

Ne edep var ne haya çırılçıplak bedeni!

Eğer medeniyet açıp saçmaksa bedeni;

Desenize hayvanlar bizden daha medeni!




Mehmet Akif Ersoy

loveless poem türkçe çevirisi

Prologue (şiir)
Otelde hayvanlar Savaşı dünyanın sonu hakkında getiriyor
Tanrıça gökten iner
Işık ve karanlık uzaktan kanatlarını
O bize mutluluk veren için ona hediye sonsuz kılavuzları
ACT ı (şiir)
Tanrıça hediye sırrına sonsuz
Biz böylece aramak ve gökyüzüne alır
Formu su yüzeyinde ripples
Göçebe ruh hiçbir şey bilmiyor.
ACT II (şiir)
Orada hiçbir nefret, sadece sevinç
Sizin için tanrıça tarafından sevgili vardır
Şafak, şifacı dünyanın kahramanı
Yarın hayalleri paramparça ruh indirdiği
Gurur kaybolur
Kanatlar, uzakta elimden sonudur yakındır
Act III (şiir)
Arkadaşım, sen şimdi uçup mi?
Bir dünya için sen ve ben abhors?
Tüm bu sizi bekliyor 's kasvetli bir yarın
Nerede rüzgarlar olursa olsun
Arkadaşım, arzu
Hayat, tanrıça hediye bringer olduğunu
Yarın söz çorak olsa bile
Hiçbir şey benim dönüş önlemek
ACT IV (şiir)
Arkadaşım, kaderi zalim
Hayır rüyalar, hayır onur kalıntıları bulunmaktadır
Ok left, tanrıça yay
İntikam tarafından bozuk ruhum
Yolculuğun sonu bulmak için Kabir azabı, dayandı
Kendi kurtuluş
Ve senin sonsuz uyku
Efsane konuşmak zorundadır
Dünyanın sonu kurban
Rüzgar su yüzey üzerinde yelken
Sessizce, ama mutlaka
Kanunun V (şiir)
Yarın söz çorak olsa bile
Hiçbir şey benim dönüş önlemek
Arazi bastırdığı çiğ olmaya
Kum, Deniz, gökyüzü ayrılacak
Sana bu silent kurbanı önereceğim

güzel şiir