"Buradan gidilir acılar kentine,
Buradan gidilir bitmek bitmeyen acıya,
Buradan gidilir yitmiş insanlar arasına."

"Hıçkırıkların iniltisini duymuyor musun?
Denizin erişemediği ırmağın kıyısında;
Ölümle pençeleştiğini görmüyor musun?"

"O yorgun çıplak ruhların renkleri değişti."

"Gözyaşlı toprak bir rüzgar estirdi,
Rüzgarın içinde kırmızı bir ışık belirdi,
Bütün duygularımı dize getirdi."

"Her ışığın sustuğu bir yerdeydim,
Her yer,fırtınalı havada karşıdan esen rüzgarın dövdüğü deniz gibi uğulduyordu."

"Yüreğimi gizliyor değilim,az konuşmamın nedeni,çok konuşmamı istemeyen sensin."

Yapamazdım bunu.Çünkü gözlerime bakıp ruhunun derinliklerini görebilecek,geride bıraktığı izleri takip edebilecek ve hikayesini baştan sona anlatabilecek kimse yoktu.

Sanırım hayattayken hiç görmediğim bu kızın gerçekten öldüğü ilk kez kafama o anda dank etmişti.Ondan asla kurtulamayacaktım,çünkü ben onun yüzüne sahiptim.Bundan sonra her aynaya baktığımda onun yaşayamadığı yılların izlerini görecektim suratımda.

Ama bazı yerler..Onlar korkutucudur.İnsanın aklını alır.

İnandırıcılığın özü basitlikti.Olayları olmamış gibi gösterenlerin ya da olmayan şeyleri uyduranların hata yapma olasılığı daha fazlaydı.

Uzaklarda bir yerde bir alarm öttü.Biri onu susturunca sessizlik yine ağır bir battaniye gibi çöktü.

-Bir deniz kabuğu gibiydin.Kulağımı dayayıp sana,garip sesler dinlerdim.Acımasız,acımayan sesler!Yaşlanan,yaşlandığını kabul etmeyen sesler!Cesur'Haddini bilmeyen sesler!

"vahşi,sıradan.cansız.zehirli ve doğal.
saldır kalbinle.saldır yüzünle.
saldır ateşin geldiği yerden doğarak.
kir,iz bırakmadan."

-Gezegende bir şair daha öldü salak

-Ağlaya ağlaya ıslanan bir ıhlamur ağacı olmayı,acının gırtlağına bir sustalı gibi çökmeyi ben de bilirim.

-Onlar,sokağın sonundaki sanatsal karanlığın içinde kaybolurken,yerdeki kibrit çöpü hala yanıyor olacak.Gömüldüğüm gün,toprak geri tükürecek cesedimi yüzünüze.

-Yüzümdeki yangını söndürmeye gelen itfayecileri feci şekilde dövüyordum uluorta.Çünkü bir kalp,sokağa düştü mü,bir tekme de sanat vuruyordu.Çünkü ben yalnızca özgürlüğe refakat etmek için hayattaydım.

-Arkasından kuş kaldım.Uçmaktan korkan bir kuş.O gece kanatlarım sarardı.

-Noter huzurunda yalnızlıkları onaylanmış halklar isyan etmeye mahkumdur.

-Benden özür dileme kılıcım!Seni başkalarına saplayan benim!

-Çünkü tarih daima gözetim altındadır,oysa an'ı kollamak daha zor.

-Onun irileşen gözlerinde umutlar solarken suların en karanlık merkezinden,bir batan arabadan kahkaha sesleri duyuluyor.

-Aşağı sokakta derimi yüzecekler.Atardamarlarımı rahatlatıp geliyorum.

-Hem,makarnaya sos diye insan konulmaz.

-Hayatıma yön veren kişinin beni sevdiğini değil,sürekli özlediğini söylemesi daha makul!

-Ucuz korku filmi katillerini gördü mü orada dikilmiş elinde bıçak?!

-Çıplak sayılabilecek kadar çıplak,güzel sayılabilecek kadar güzel,ölü sayılabilcek kadar ölü!

-Yalnızlığının şuçunu başkalarının üzerine atma.Sınırını aşma,acıyı zorlaştırma,boru otu besle!Üstündeki gökyüzüne kanarak özgürlük çığlıklarına gömülme,altındaki yeryüzünün de kölesi olduğunu unutma!

-Kırık bir tırnak gibi takılıyor gözlerim etrafa.Eski bir aşkı temsilen ağlıyorum.Öyle ki okyanus basıyor İstanbul'u.İçin için boğuluyorum.Başımı sudan bir çıkartabilsem,sıralayacağım en yakası açılmadık,eteği rüzgarda savrulmamış küfürleri.Ama gece kar yağmış.Ev soğuk;tırmandığım karpuz ağacından inemiyorum.

-İnce karakterli bir çöp adam olarak öleceğim.

-Birkaç saniye sessizlik içinde,sessizliğin içinde bekledik.

-Kitaplarım toplatılıyor.Ölüyorum.Ölümüne yazıyorum.

-Galiba ilk defa O oluyor.Ölüyorum.Vicdansızlık!Ölümden hayatı sorumlu tutuyorum.

-Ben Dolmabahçe'de inmek istiyorum.Kabataş'ta inmek istiyorum!Bundan sonra Tophane'deyim.Ölene dek.Hissedebiliyor musun dediklerimi?!Bundan sonra ölene değin hep bu Karaköy'deyim.Otobüsten indiğimn durakta,aynı yerde,aynı noktada.Eminönü'de..Sonzusza!

-Varsay ki ölüyorum ilginçtir ki yok pasaportum

Biraz,yalnızlıktan söz etmek istiyorum,dedim.Yalnızlık bir doğa kanunudur.Kimsenin değil!

Ne kadar oldu;hatırlamıyorum.Hatıra defteri tutmak,cesaret işidir.Özveri ister.Güç ister.Hep hatırlamak zorunluluğu.Bu zorunluluk kahpedir.Tetikteki düşman gibidir.

Siz çocukken hiç otobüs mezarlığında oyun oynadınız mı?

Siz çocukken iki sarhoşun sokak kavgasında biri diğerine bıçak çekerken öbürünün sizi önüne siper etmesi sonucu kalkan oldunuz mu?

Yaptıklarım,yapamadıklarım,bana yapılanlar:Hepsi iç içe.Tutkulu yüreklerin cıva gibi binlerce imge arasındaki seyri,kelimelerin şen şakraklığı,acıların tozunu alıyor,hüznün dişlerini fırçalıyor.

Yazgımın yağmurlu sirkindeyim/Yerler kaygan,kalbim kaygan!/Dokunabilsem ikimiz de cüceyiz.

Biliyorum bu şehrin azalmış bir gururu var/Sokakları haydut,binaları çete,havası zanlı/Hangi köşeye gidip bir bulmaca sorsam/Cevabı belli:Bize bu memleketten tavşan çıkmaz,şapkamız yırtık!

Nereye taşıyacaksın o bendeni,çok mu lazım?!Çık içinden ve yırt onu!Kainat,senin için üzülüyor.Özür dile ve üzme onu!Acele et!Elindeki kesici aletş en yakın damara vur!Kan bekleme yapmaz.Çabuk!Sonun belli artık.Kaz mezarını,kıyametten kaçar gibi geber!

Sanırım benden geriye bir tek acı kalacak.Ama,yurtsuz bir acı.Kimliği blirli,yazık ki toprağı olmayan bir acı.İşte bu acıyı hafifletmek için hayattayım!

Saçlara,elbiselere çarapan sıvı emildi;canlılığı gömüldü.Minikanne,oyuncak bebeğinin üstünü örttü.Kayalıklara gerildi,Akdeniz'in körpesine değid.Ardından yanağını bebeğinin yanağına sürterken:
-"Sana,diye fısıldado,Kibritçi Kız'ın hikayesini anlatmış mıydım hiç?!"
Tekerlekli iskemle.Alev alev.
Kibiti çaktı.

''sana, senli masalımı anlatmamı ister misin?
bir vardın, bir yoktun.
-en çok yoktun!
-evvel zamanların, şimdiki zamanlarımın kalburundan aktı gitti..
ve sen zamanla 'hiç' oldun.''


'hiçbir lokantada tek başınıza oturabileceğiniz şekilde dizayn edilmiş masa bulamazsınız. toplum sizi yalnızlıktan kurtarmak için gerekirse ruh sağlığınızla oynar...'

> Kalbinize yakin bulduklarinizi çantada keklik sanmayin. Sikica
>asilin onlara, tipki hayata asildiginiz gibi... Çünkü onlarsiz hayat
da
>anlamsizdir. Hayatinizi asla aska kapatmayin. Aski bulmanin en kisa yolu,
>"asik olmaktir", korumanin en iyi yolu ise ona kanat takmak...
Hayati çok
>hizli kosmayin, nereden geldiginizi ve nereye gittiginizi unutmayin.
>Hayatin bir yaris degil, her saniyesinin tadi çikarilmasi gereken
güzel
>bir yolculuk oldugunu aklinizdan çikarmayin. Dün tarih oldu... Yarin
bir
>sir... Bugünün kiymetini bilin.

Attığınız tokada karşılık vermeyen kişiden sakının ; O hem sizi bağışlamaz hem de kendinizi bağışlamanıza olanak bırakmaz... *shaw