biliyorum sadece tek bir sahneyi anlatmam gerekiyordu ama kendimi tutamadım maalesef xD eveeett... başlayalım bakalım...
düşman, usaginin yıldız tohumunun peşine düşmüştür ve kızlar usagiyi yalnız bırakmayarak onu korumaya çalışmaktadırlar. ama bi yerden sonra usagi artık sıkılır.. o kadar sorumsuz mu görünüyorum? der. kızlar durumu kurtarmaya çalışırken minako her zamanki patavatsızlığını yapar ve ya mamoru yokken sana bişey olursa der..

bu laf üzerine usagi çok kötü olur ve yalnız kalmak istediğini söyler. okulun çatısına çıkar ve orda mamoruya serzenişte bulunur..

kendini yalnız hissetmeye başladığını söyler...

ağlamaya başlar..

ve bir ses duyulur... "yalnızlıktan şikayet ediyorsun ama arkadaşlarına yalnız kalmak istediğini söylemedin mi?? biraz garip değil misin?? "

düşman usagiyi kıstırmıştır




bu esnada sınıfta seiya eşyalarını toplamaktadır ve usaginin sırasına doğru ilerler.. kısa da olsa eğlenceliydi der..


ceketinin cebindeki gülü usaginin sırasına bırakırken..

rei sınıfa dalar ve usaginin kaybolduğunu söyler.

usagi nerdedir? usaginin başı minik bi kediyle beladadır ^^'




usagi çok zor bir durumdayken, aniden...



bir gül O.o

ve şaşkınlıktan bir karış açık kalmış bir ağız...

mamoru mu geldi diye düşünürken...



eheh hayal kırıklığı xD

seiya yardıma koşmuştur ve tam da vaktinde yetişmiştir (centilmen erkek.. mamoru ölsün anca.. insan düşünür ben ölürsem usagiye nolur diye.. peeehh.. )



sıra sende der ama...

usagi apışıp kalmıştır O.o haklı kız...

ama neyse ki çabuk toparlar (ehi bu resmi çok zor çektim xD)


pisi pisinin (evet adını unuttum O.o) bir bilekliği gitmiştir ama kaçar...

usagiyi hala dumur bir şekilde görüyoruz...

yağmur da başlamıştır (klasik..)



ve usagi içini dökmeye başlar: "düşündüğüm zaman, çok da dayanıklı değilim sanırım.. mesela ödev yapmaya karar versem bile kolayca kendimi kaybediyorum. abur cubur yemeye başlıyorum. ta ki şişip mayışana kadar. sonra da genellikle uyuyorum.
devam edecek gücü kendimde bulabileceğimi düşünmüştüm...

ama bir gül gördüğümde... onu hatırlıyorum!!!
artık telesekreter haricinde sesini duyamasam da, mektuplarıma hiçbir cevap almamış olsam da, her şeyin yolunda olduğunu düşündüm. tek başıma hayatta kalabilirdim ama... ama....

yalnız başıma kalmaya dayanamıyorum!!


seni görmek istiyorum... seni görmek istiyorum mamo-chan..."


ve seiyanın akıllara kazınan sorusu gelir:

"ben senin için yeterli değil miyim?"

usagi ne diyeceğini bilemez..




bu arada kızlar da çatıya anca çıkabilmişlerdir ve bu sahne karşısında şok olmuşlardır...

bölüm de burda biter..
hadi dağılın bakayım...
xD