gülüümmmm.bunu senmi yazdın yaaaa çok beğendim yaaa.ellerine yüreğine sağlık bitanem

Ay sanki roman okumuş gibi hissettim. Sanırım bunda senin Türk Dili ve Edebiyatı okumanda büyük faydası var. Yazının devamını da merak ettim doğrusu.

neptune süper bebam da bir giriş yapsaydın mesela konu ney prens falan ^^''

yok giriş tatlım no bilgi geliştikçe öğreneceksiniz tatlım

ay senin gibi gıcığını görmedim (meraklandırmasan olmaz dimi )

Süper yazıyorsun devam et (yada İDAM xD)

Çok güzel olmuş bayıldım devamını sabırsızlıkla bekliyorum canım ^.~

Başlangıcı hızlı bir girişle açıp, heyecanı yakalamışsın Güzel olmuş konuya biraz değinmen, merak ettim devamını Gayet iyi başlamış Gül

beğenmene sevindim halil teşekkürler

bi şeref harikasın güloo yazdığın gibi bu işede el attın vede harika olmuş yaa

bak bilenler bilir ben o kadar çok yazı çeviri işleriyle uğraşmama rağmen
okumayı pek sevmem ( acık sıkılmışım heral ) ama cidden bu yazdığını sonuna kadar gözümde karekterleri canlandırarak okudum. Çok hoşuma gitti yaa ben çok beğendim bal böcüğüm önceden'de dediğim gibi yetenekli insanın hali bir başka oluyo yaww ( kıskançlık ) -- genç bir prens korunması gereken bir gezegen , vala ben baya meraklandım şahsen.. prens nereye gidecekki acep?? ilk bölümde sadece 3 karekter vardı. Bakalım yeni gelecek karekterler nasıl? lafın özü ben beğendim dostum ellerine sağlık hade bakem yeni bölüm bekliyorum senden hayal gücüne sağlık..

İlham Perileri Peşini bırakmasın.. Kawaii Böcüğüm..

@ 1.ci Bölümün ismi karar sanırım prens kararını verdi.. ama nereye??
lenn ballı sütüm çoh bekletme haa

gzl olmuş ama giriş biraz hızlı mı ne
devamını bekliyorum

yorumlarınız için çok çok teşekkürler beğenmenize sevindim

@larum sen beğendiysen iş var demektir canee sana güvenim sonsuz balım

BÖLÜM 2- RÜYA

Kulaklarına bir takım sesler geliyordu.Kadınların çığlıkları çocukların ağlama seslerine karışmıştı.Her yer alev alev yanıyordu.Gökyüzünü dumanlar kaplamıştı.Etrafta patlam ve kılıç sesleri vardı. Gökten alev topları büyük bir gümbürtüyle düşüyordu.Kulağında yanı başından geçen bir okun sesi vızıldandı.Herkes bir tara deli gibi koşuşturuyordu.Sarayı çevreleyen taş duvarlar yer yer yıkılmıştı.Altında kalan kanlı cesetler bir yığın oluşturmuştu.Kollar bacaklar birbirine karışmış bir çok insan tek bir vücut oluşturmuş gibiydi.Dönüp saraya bakmaya cesaret edemiyordu.Olduğu yerde donup kalmış isterik bir dehşet içinde olanları izliyordu.Kulağına atlıların ayak sesleri geldi.Biri sürekli bağırıyordu:

_Geldiler!

"kim geliyor?" diye kendine sordu.Yükselen alevlerden ve koşuşturan insanlardan başka bir şey göremiyordu.Gözyaşlarının aktığını farketti.Alevlerin yüzünde bıraktığı sıcaklığa gözyaşlarının tatlı sıcaklığı da eklenmişti.Atlıların sesleri gittikçe yaklaşıyordu.Uzaktan bir ses duydu:

_Camellia!

Sesi zar zor duyabiliyordu.Biri var gücüyle adını haykırıyordu.Arkasına dönüp bakmaktan çok korkuyordu."Saray!Saray ne durumda!" diye geçirdi içinden.Biraz ilerisine ateşler içinde çığlık çığlığa yanan bir muhafız düştü.Camellia görmemek için elini yüzüne kapattı.Alnı ter içindeydi.Gözyaşlarını durduramıyordu.Bayılacağını hissetti.Kararsız ama hızlı bir hareketle arkasını döndü.elleri hala yüzündeydi. Çığlıklar giderek artmış duman kokusuna yanan insan etlerinin ağır kokusu da karışmıştı.Camellia başını yukarı kaldırdı ve ellerini indirdi.Saray olduğu gibi duruyordu.Tek bir taşı dahi kırılmamıştı.Arkasını döndü az önceki manzara kaybolmuştu.Sarayın geniş avlusu aynı güzellikle duruyor havuzdan su sesleri işitiliyordu.

CAMELLİA:Bu nasıl olur?

Şaşkındı.Başını tekrar saraya doğru kaldırdı.Sarayın en yüksek kulesinden parlak bir nesne aşağı doğru süzülüyordu.Yıldızların ve ayın ışığı vurdukça parlıyordu.

CAMELLİA:Bu.... Bu...!!

Gözlerine inanamıyordu.Atalarından,binlerce yıl öncesinden, Sirius gezegeni var olduktan bu yana hükümdarların simgesi olan taht kılıcı düşüyordu.Bu hanedanlığın sonu demekti.Camallia artık ağlamaya başlamıştı.Kılıcı izlerken büyük bir sarsıntı geçiriyordu.Taht kılıcı büyük bir sesle ayaklarının dibine düşmüştü....

Camellia birden uyandı.Hızlı ve kısa nefesler alıp veriyor, hala gözyaşları akıyordu.Elleriyle çarşafını sıkıyordu.Önünde düşen taht kılıcının hayali belirdi.Korkuyla dudaklarından tek bir kelime döküldü:

_Alan!

Hemen yataktan kalktı.Terden alnına yapışmış olan saçlarını geriye itti.Gözlerini sildi.Boğulacak gibiydi.Ellerini göğsüne bastırdı.Camı açtı ve derin bir nefes aldı.Hava karanlıktı.

CAMELLİA:Hala gece.

Sarayın duvarlarında ve kapılarında duran nöbetçilere baktı.Havada kendisi gibi uykusu kaçmış birkaç hamadryad uçuşuyordu.Bir süre onları takip etti.Ani bir hareketle masasının başına geçti.Bir parşömene aklına gelen kelimeleri yazmaya başladı.Kafasının içinde oradan oraya uçan kelimeleri yakalamak istercesine hızlı yazıyordu.Bir süre sonra yazmayı bıraktı.Kağıdı katlayıp aldı.Odasından sessiz adımlarla çıktı.Koridorun başında iki nöbetçi vardı. Sessizce yandaki odaya süzüldü.

CAMELLİA:Semele!

Yatağında tatlı bir uykuya gömülmüş olan baş cariyesi Semele'yi hafifçe sarsmaya başladı.Bu koridor tamamen Camellia ve onun cariyelerine aitti.Koridorun sonundaki büyük oda da Sirius prensesi Camellia kalmataydı.Diğer yedi odada ise cariyeleri -ki bunlar aynı zamanda onun hizmetini de görürlerdi- kalıyordu.Camellia Semele'yi daha sert sarsmaya başladı.Semele birden korkuyla uyandı.Gözleri büyük bir şaşkınlıkla açılmıştı.

CAMELLİA:(elini dudaklarına götürdü)Şişt! Sessiz ol!

Semele uykusundan biraz sıyrıldı.Hanımını gecenin bu vaktinde karşısında görünce hem çok şaşırmış hem de büyük bir endişe hissetmişti:

SEMELE:Leydim!

CAMELLİA:Benimle gel.Yardımına ihtiyacım var.

Semele yataktan kalktı.Hanımının kendisini gecelikle görmesi onu biraz utandırmıştı.Yanakları kızardı.Başını kaldırmıyordu.Camellia onun bu tavrını anlamış, yüzünde hafif bir gülümseme belirmişti.Cariyesini süzdü.Semele oldukça esmer, kızıl saçlı, siyah gözlü, hafif tombul bir kızdı.Sürekli neşeli olması Camellia'yı hep şaşırtırdı.En kötü olaylarda her zaman güzel bir yön bulur ve Camellia'yı güldürmeyi başarırdı.

CAMELLİA:Kıyafete gerek yok, sadece sessiz ol ve benimle gel.

SEMELE:Peki leydim.

Semele uyku mahmurluğunu üstünden yavaş yavaş atmaya başlamıştı.Neler olduğunu az çok anlamaya başlamıştı.Hanımı sadece rüya gördüğü zaman tuhaf davranırdı ama ilk kez gecenin bu vaktinde Semele'yi uyandırmıştı.Semele hanımını ilk kez bu kadar endişeli görüyordu.Sessizce hanımının peşinden odaya girdi.Camellia deli gibi çekmeceleri karıştırıyor bir o yana bir bu yana seğirtip odanın içinde anlamsız adımlarla dolaşıyordu.Sonunda durdu. Derin bir nefes aldı.Üşüdüğünü farkedip sabahlığını giyindi.Avucunun içinde tuttuğu kağıdı Semele'nineline tutuşturdu:

CAMELLİA:Bunları hazırlamanı istiyorum.Azar azar.Taşınabilecek kadar.

Semele hanımının verdiği kağıdı açtı.Okadar özensiz yazılmıştı ki zar zor okuyordu.Okudukça kaşları çatıldı.Camellia'nın sesiyle irkildi.

CAMELLİA:Yeşil elbisemi verir misin?

Camellia odasındaki paravanın arkasına geçmiş giyinmek için hazırlanıyordu.Semele elbiseyi dolaptan aldı.Hanımına uzatırken büyük bir kararsızlık yaşıyordu fakat dayanamadı:

SEMELE:Leydim vakit henüz çok erken!

Camellia paravanın arkasından çıktı.Pelerinini giyerken aceleyle cevap verdi:

CAMELLİA:Vakit önemli değil artık!

SEMELE:Ne gördünüz?

Camellia durgunlaştı, kaşları kalktı, gözlerini yere dikti.

CAMELLİA:Bu da önemli değil artık!

Camellia kapıya doğru yöneldiği sırada Semele ona seslendi:

SEMELE:Leydim tacınız!

Camellia derin bir nefes aldı.Acı bir gülümseme dudaklarına yerleşti:

CAMELLİA:Gideceğim yere bir prenses olarak gitmeyeceğim

diyerek odadan çıktı.......



YAZARDAN NOTLAR:

Gördüğü rüya için çok endişeli ve bu rüyanın bir ön işaret olduğunu düşünüyor sanırım bazı özel güçleri var sanırım
Sürükleyici olmuş bayağı, okumak ve hayal etmek hoştu

2.ci Bölüm.. 2.ci Yorum'um (^__^)

@Saffiru

çok teşekkür ederim halil okuduğun için heheh yorumlara bak valla her şey mümkün

@laru

çok sağol balım ya herhalde o ilham perisi sensin masalsı samira'm benim