ama.. tatilde giremiyor olman beni oldukca endiselendirdi damla'm.ailen tarafından bi ambargo mu kondu? ya da ne biliim tatil programı filan mı var? endiseliyim efenim bildirilir...

"Ah.. Bu harika. Demek şimdi de kanka oldunuz. Mükemmel.. Bunu ben onu bir güzel dövmeden önce söyleyemez miydin..?"dedi Cenker oflaya puflaya. Sobanın yanında oturuyorduk. Herkes dışarı çıkmış ve bir bahaneyle bizi yalnız bırakmıştı. Recep'in dediği gibi, olaylar hep benim etrafımda dönüyordu.

"Onu yanlış tanımışım sadece o kadar." Gözüme giren bir tutam saçı sol elimle kulağımın arkasına sıkıştırdım. Elimdeki sıcak çikolata dolu bardağı yanımızdaki küçük taburenin üstüne koydum. Bir iki saat önceki gibi yanyana oturmuştuk. Üzerimizde battaniyeler, elimizde sıcak içecekler, ayaklarımızı sobaya uzatmış dinleniyorduk. Dersimizi almamıştık.

"Ne yanlış tanıma ama. O seni öldürecekti. Suya attı seni ya." kazağın uzun kollarını çekiştirerek avucumun içine doldurdum uçlarını. Parmaklarımı kenetleyip kollarımı birbirine kavuşturdum.

"Unuttuk.." gözlerini devirdi sadece. Battaniyesini boğazına kadar çekip somurttu.

"Sana inanamıyorum. Her neyse. Nasıl gidiyor..?" bu soruyu sormayalı çok olmuştu. Ona doğru döndüm. Sıcak bir gülümsemeyle yanıtladım.

"Islak." sadece tebessüm etti ve gözlerime devam etmem yönünde bir bakış attı. "Yorgun, bitik ve eğlence yoksunu.. Sen..?" cebinden bir şey çıkarıp havada sallamaya başladı. Ucunda 'Polo' amblemi vardı. Amblemden dışarıya doğru bir ip çıkıyordu. Bizimki de ipten doğru oval şekli sallıyordu. Lacivert ve gümüş rengindeydi ve inanılmaz derece dikkatimi çekmişti.

"Sana göre daha iyi. Sürekli bir hareketlenme var ama ben içerisinde değilim. Eh sıkıcı tabii.." dedi elinde sallaya sallaya bana gösteriyordu. Yardımcısını hipnotize etmeye çalışan elinde köstekli saati olan bir sihirbaz gibiydi. Sorun şu ki, yardımcı hipnoza girmiyordu. O köstekli saati istiyordu.

"Kesinlikle. Şey.. O elindekine bir bakabilir miyim..?" diye sordum. Gerçi çoktan avucumun içine almıştım o hileli küçük yumurcağı. O da şaşkın şaşkın gözlerini kırpıştırıyordu.

"Ta-Tabii, buyur." ipin ucunu bırakıp beni o küçük yumurcakla başbaşa bıraktı. Bu kıyafetlerin üzerinden çıkan şu etiketimsi şeylerdendi. Ama bana küçük bir oyuncak gibi geliyordu. Parmağıma sararak ipini sallamaya başladım deli gibi. O sallandıkça ben gülüyordum. Zevkliydi. Parmağımın ucuna düğümleyip onu, sobanın üzerinde artistik hareketler yapıyordum.

"Tamam, artık eve dönme vakti geldi. Ver hadi." dedi Cenker bir ara. Onu benden alamazdı. Onunla aramızda bir bağ vardı. İşaret parmağıma dolayıp avucum içine sıkı sıkı bastırdım oyuncağımı.

"Vermem.. Dursun bende, yemem söz.." dedim masum masum. Bu şey beni kötü etkilemişti. Nedense içimden vermek geçmiyordu. İstemiyordum. O benim olmalıydı.

"Saçmalama da ver şunu haydi.."dedi üzerime atılarak. Battaniyeler havada uçuştu bir anlığına. Sandalyeler geriye doğru devrilip bize daha büyük bir oyun alanı açtı. İkimizinde suratında kocaman gülümsemeler vardı ama içten içe rakiptik birbirimze. Çok zevkli bir oyun olacağa benziyordu.

Polo avucumun içinde koşa koşa masaların arkasına geçtim. Masaların bazıları yuvarlak olduğundan küçük köşe kapmaca oyunumuz bir halka gibi devam ediyordu. O sağa gidince ben sola, o sola gidince de ben sağa gidiyordum.

"Ver haydi.." dedi bıkkın bıkkın. Ama hâlâ gülümsüyordu.

"Olmaz.. Daha oynayacağım çok oyun var onunla.." Sağa gider gibi yapıp sola döndü ve gafil avladı beni. Bileklerimden tutup beni doğruca ters dönmüş sandalyelerin üzerinden doğru masaya attı. Canım acımamıştı ama çok sert bir tepkiydi bu.

"Heeey..! Sakiiin..!" Polo'yu tuttuğum sağ elimi alıp açmaya çalıştı ama bırakmıyordum. Ufacık bir şeyi çok abartmıştık farkındayım ama o nesne bana o kadar çekici geliyordu ki.. Ah, neler saçmalıyorum ben böyle. Elini masaya dayayıp korkutucu bir bakış attı bana. Buzdolabında donmaya yüz tutmuş bir kavanoz nutella gibiydi gözleri artık. Hiç de içimi ısıtmıyordu. Son tehtidini savurdu yüzüme.

"Gıdıklarım baak.." O an gözlerimi son raddesine kadar açıp kaşlarımla ilginç bir şekil oluşturdum.

"N-Ne?! Saçmalamaaa..!" omuzlarından ittirip geriye doğru itekledim onu. Küçük kovalamacamız büyük bir kavgaya dönüşmüş gibiydi.

"Niye benimle uğraşıyorsun ya..?"dedi kollarını iki yana açarak. Bağırmıştı bildiğin. Ağzı açıp kalmıştı ve üst dişiyle alt dişi arasında tükürükten bir bağ oluşmuştu. Iyk. Uf, keşke görmeseydim onu.

"B-Bir sebebi mi olması lazım..?"dedim kekeleyerek. Bu yaptıklarımın bir sebebi yoktu. Sadece onunla eğlenmek istiyordum. Sırf onu sevdiğimden.. Ona değer verdiğimden.

"Damlaaaa.."dedi bıkkın bıkkın. Kafasını hafifçe yana eğip bana o bilindik bakışını fırlattı.

"Cenkeeer..." dedim aynı şekilde. Yanına gidip poloyu eline bıraktım. Birbirimize gülümseyip masalardan birinin üstüne çıktık. Poloyu sallaya sallaya avucumun içine bıraktı. Evet, farkındayım, çok saçma bir olay bitimi oldu ama.. Aynen böyle oldu. Sonra da etrafımızdaki dağınıklığa bakıp gülmeye başladık.

"Oooo.. Napıyorsunuz siz ya..?"dedi kapını yanından bir ses. Özgür girmişti içeriye. Masaların üstünden kalkıp üstümüzü başımızı düzelttik. Harptan çıkmış gibiydik. Saç baş dağınık hani. Derin bir nefes alıp konuşmaya çalıştım.

"Şey.."yutkundum hemen. Elimdekini sallayarak Özgür'e gösterdim. Arkasında Selim de vardı. "Polo?"

"Yani? Fantazi mi yapıyorsunuz nedir..?" dedi Selim kafasını Özgür'ün omuzunun üzerinden uzatarak. Vampir dişlerini göstere göstere gülümsüyordu.

"Ne fantazisi ya.. Sadece canımız sıkılmıştı. Boşverin şimdi bunu.. Of.."dedi Cenker yanımdan sıyrılarak. Sürekli bu oluyordu. Yanımdayken harika, uzağımdayken buz gibi. Bir türlü ortası yok. yoruldum artık. Resmen tükendim. Sürekli aynı şeyleri yaşamaktan bıktım hani. O geliyor, ben gidiyorum. Eğleniyoruz ve 'Bam!', anın büyüsü çabuk bozuluyor. Nefret nefret nefret ediyorum bundan..

"Eee..?" dedi Selim omuzuma dokunarak.

"Ne..?"

"Sen de mi ya..? Artık bir şeyler yapalım n'olur. Bıktım saf saf oturmaktan. Biliyorsun beni, azıcık hareketli olalım lütfen. Kaç gündür nelerle uğraşıyoruz. Yapacaksak şu işi konuşalım artık. Sıkıldım ya." Sırtını sıvazladım vampirimin. Masalardan birinin üzerinde dosyamı gördüm. Elime alıp Selim'e döndüm.

"Anlıyorum Selim, Kaptan benimle görüşecekmiş zaten. Açarım ben ona konuyu.. Merak etme sen." gülümsedi sadece süklüm püklüm. Sobanın üzerindeki tele astığım beremi alıp başıma geçirdim. Sıcacık kahvenin ardından kendimi rüzgârlı havaya bıraktım. Hâlâ yağıyordu bardaktan boşanırcasına. Üzerimdekilere sarınarak ilerledim tekneye. Güvertede, ağzında piposuyla Kaptan'ı gördüm. Usulda tekneye geçtim. Suya bakmaktan bile korkuyordum artık hani.

Ah.. Bu harika. Demek şimdi de kanka oldunuz. Mükemmel..