Arkadaşlar burası dışında,üye olmayanların da yorumunu alablmek adına bir facebook sayfası oluşturdum fanfic ile ilgili..Adı yanlış oldu..Ama bana oradan ulaşabilirsiniz..
işte url ..
http://www.facebook.com/pages/Sky-Blue/166654900096627?ref=notif&notif_t=fbpage_fan_invite
henuz çalışıyor mu dye denemedim..Ama problem çıkarsa bilgilendirin..

Aradığım taze kan!

Değişik, ilginç, gizemli ve çooooooooooooook güzel.
Uzun zamandır hiç birşey okuyamıyorum (6 7 aydır) şimdi bu hikaye ilaç gibi geldi bana. Ellerinize sağlık çok güzel yazıyorsnuz. devamını da mearakla bekliyorum.
Yeni bölüm ne zaman bu arada????

Akşam akşam bozuk moralimi düzelten bu yorumu yazdığınız için teşekkürler..Beğenmeniz ne güzel..Uzun zaman sonra benim fnficimde aradığınız kanı bulduysanız ne mutlu bana..Devamını en yakın zamanda yayınlayacağım..

olea canimsin kardesim ne zaman okumaya niyetlensem bi aksilik cikiyo yorumlarimi da forum bi turlu atmiyo ana sayfaya donuyo. gercekten seni bosladigimi dusunmeni istemem ama duzenlenmis bolumleri okumak icin biraz zamana ihtiyacim var ki bu bende bu aralar olmayan bi sey. umarim haftasonu sinava girdikten sonra okumak niyetimi gerceklestirebilirim.tekrardan affina siginiyorum ve bi daha ayni bahtsizligi yasamamayi temenni ediyorum..(beni gorende ergen deil 40 lik mulaim teyze zannedecek cumlelere bak ya.. neyse )

Ne demek..Umarım okuyabilecek zamanı bulursun ve ban ynlışlarımı en kısa zamanda söylersin..Blirsin;yanlış ,kopuk şeyler yazmak pek hoşuma gitmiyor..Çok teşekkürler..

21.bölümü yazmaya başladım,bitirdiğim gibi yayınlayacağım..

Bu bölümde,okyucunun üstündeki etki fazla olması için Vampire Knight animesinden 3 parça ile destekledim.Link geldiğinde o parçayı dinlemeye devam ederek okursanız değişik olur diye düşündüm..buna göre bundan sonraki belirli bölümlerde şarkı kullanıp kullanma ma kararı alıcam..İyi dinlemeler ve okumalar..

21.BÖLÜM:HOŞGELDİN 2008;YILBAŞI
http://www.youtube.com/watch?v=SF4XnHlvYeQ

O gözler..O gözlere bakarak sonsuza kadar böyle kalabilirdim;yeter ki o benim olsun..ve ben de onun…Bana oyun oynamıştı demek:her şeye rağmen ne bana doğru yaklaşan polisler ne de Hanry ile Brandon..Hiçbir şekilde beni onun bana bakışından koparamıyorlardı…
Gözlerimden akan yaşlara kanlı elimle dokunup tek kelime etmeden Suijitsuna’ya yaklaştım,bana kollarını açan adama gözyaşları içinde bakıp kendimi iyice kastım;kanlı elimle gördüğüm mendile uzanıp onu aldım ve tek kelime etmeden arkamı dönüp otogarın çıkışına yürüdüm..Polisler arkamdan koşuşturma gereği duymamıştı bile:kimin umurunda?..Ben ne zaman birisinin umurunda oldum ki?
Düşüncelerimin seneler sonra susmanı ne kadar garip gelmişti oysaki:beynim bana anlamsız melodiler,karışık kelimeler,konular fısıldamıyordu:sadece ve sadece az önceki iki dakikacığa odaklanmış defalarca o anları yaşatıyordu..Dağılan, büyüyen ses dalgın gözlerimi taksiciye çevirmemi sağladı:adam bana en az on defa :
-Nereye bayan? Diye sormuştu..Kanlı elime bastırdığım mendile bakıp:
-Mezarlığa..oradan da..o..oradan da:evime götüreceksiniz beni..Ne kadar vereceğimi şimdiden hesaplayabiliyor musunuz? Adam on dakikalık yolculuğumuzdan beri ilk defa,kırmızı ışıkta dönüp bana baktı..Gözleri açılan şoför birden dönüş yapıp mezarlığın olduğu tarafa değil hastaneye sürmeye başladı;birden gözlerimi cama kaydırıp:
-Hastaneye değil,mezarlığa sür demiştim.. dedim buz gibi bir sesle..
Annemin dediği gibi saat 4 ‘te evdeydim..Odama doğru yürüdüm,eteğimin altındaki hançeri paslanmaması için temizlemeyi düşünürken annemin sesi geldi içeriden:
-Misa!Buraya gel..!! hemen odaya koşup hançeri ve mendili yastığın altına sokuşturup montumu yatağın üstüne bıraktım,sonra da üstüme bir eşofman geçirip içeri girdim:annemin elinde mikrop kapmamam için olan merhemim vardı,içimde büyük oranda adrenalin hormonu salgılanırken bacaklarım hafiften titremeye başlamıştı bile,annemin karşısındaki koltuğa çökmüş bir şekilde gömülüp renk vermeme çabalarken :
-Merhemimi bulmuşsun..dolabımda bir şey bir şey mi arıyordun anneciğim? Dedim gayet normal bir ses tonuyla..Annemin battaniye altındaki elleri oradan çıkıp merhemime dokundu,ardından annemin delen gözleri gözlerimle buluştu:
-Bu ne için Misa? Diyordu meydan okuyarak..Derin bir nefes alıp adrenalini bastırmaya çabaladım..Aldığım derin nefesi verirken dilim tutuluyordu ve gıgımı çıkartamıyordum..

http://www.youtube.com/watch?v=mqEoJs1Mfr4

Gözlerim kocaman açılırken, bacaklarımın titrediği tüm çıplaklığı ile gözler önüne seriliyordu;kasıklarımdan belime uzanan kasılma hareketi düşüncelerimi engelliyordu..Annem hiçbir şey demeden, öylece cevap vermemi beklerken kapı çaldı ve kurtarıcımın kim olduğuna bakmak üzere fırlayıp kapıyı açtığımda hala şoktaydım:Suijitsuna?Merhem?Yılbaşı?
Annem paketlerle içeri giren Alice ile Andrew teyzeyi görünce ayaklanıp:
-Sen bu akşam yılbaşı kutlamasına gelmiyorsun Misa..Bu geceyi evde cezalı olarak geçirmene karar verdim..bunları söylerken Alice’in morali çöküntülerdeydi ki annem ona dönüp:sen hazırlan Alice..Gelmeyecek olan Misa, sen değilsin.. başımı eğip nefes almaya çabalarken ağzımın iyice kilitlendiğini hissediyordum..
Akşam 21:00 olduğunda annemler çoktan hazırlardı,annem bana kızgınlıkla bakarken ben battaniyenin altında büzüşmüş duruyordum..Yılbaşı trafiğine yakalanmamak için erkenden çıkarlarken onları öptüm ve düşüncelere açılan kapının anahtarını bulup düşüncelerime dalmak üzere ruhumun kilidine anahtarı soktum ve içeri daldım..
Evde yalnızdım;koltuğa yaklaşıp battaniyeyi katladım,bir süre evde dolandıktan sonra gözüme laptop ilişti,evi toparladığım için pek yapılacak bir şey kalmamıştı doğrusu..Kapalı laptopa yaklaşıp önünce durdum,ekranını kaldırdım:baktım baktım ve baktım..Sonra da kapatıp odama hızla yürüdüm;bu gece için hazırladığım kısa beyaz elbiseyi çıkardım,çorabımı her şeyimi kucağıma doldurup banyonun yolunu tuttum,sıcak suda huzuru bulurken düşüncelerim hala suskunluğunu onurluca koruyordu..
Uzunca bir süre sonra aynaya elbisemi giymiş,saçlarım dışında makyajım dahil her şeyim tam takır hazırdım işte..Elime düzleştiriciyi alıp fişe taktım,ardından da yarı kuru saçımı yanmasına aldırmadan düzleştirmeye başladım:tek kelime etmeden,sadece aynada kendime bakıyor ve işimi yapıyordum..
Elimi yaktığımda dalgınlığım gerçekliğe büründü ve kendime dikkatlice bakma fırsatı buldum:beyaz elbisemin içinde ,yaptığım makyaj sayesinde bir ölümsüze benzerken ne kadar da gururlanmıştım kendimle..Banyoda işimi bitirince toparlamadan tüm eşyaları alıp kirliye sokuşturdum,üstten de dağınıklığı toparladım..Başım ağrımaya başlayıncaı:elimi zonklayan başıma götürüp işimi bıraktım ve Dr.Lovski’nin verdiği ilacı aramaya koyuldum dolabımın gizli bölmesinde:o kadar kötüydüm ki:ilacı susuz bir şekilde,titreyen elimde ağzıma götürüp içtim..Sessizce dolabın gizli bölmesini kapayıp bu ağrının çabucak geçmesini diledim…Yatağın kenarındaki ayakkabılarımı da giyince tam olmuştum işte..Başım baskısını arttırırken salona girdim,ahşap parkede takur tukur sesler çıkartan ayakkabımla karanlık salona girdim:Ay bana dışarıdan el sallıyordu..
Telefonumu elime aldım , hala titreyen elimle ‘’O’’ harfine basıp Ole yi ara komutunu verdim..Telefon çalmaya başlayınca sessizce bekleyip açılmasını umut ettim:telefonda Suijitsuna’nın sesi duyulduğunda tek kelime etmeden onu dinlemek istedim:sonra bir bayanın hoş gülümsemesi ve müziğin kıvrak,damarına işleyen sesini duydum..Suijitsuna:
-Alo..Efendim!!Hey Sen!!!Cevap vermeyeceksen arama!! Duraksadı..ayaktayken birden çöküntü yaşayıp koltuğa bıraktım kendimi,ardından ağlamaklı bir ses geldi:Misa..diyordu sadece…Bense telefonu kapayıp öylece bekledim..Onu aramıştım çünkü affedebilirdim:her zaman bir umut vardır değil mi?Ben de o umutla onu affedebilirdim,sonra onun yanına gidebilir ve konuşabilirdim..Kim bilir ne kadar zaman o koltukta hiç hareket etmeden kaldım..Bir süre sonra ayağa kalktım,siyaha boyadığım gözlerimden ıslaklık akarken siyah boyanın da ardından ıslaklığı kovaladığını hissediyordum,telefonu salona bırakırken sessize aldım,sonra da ayakkabılarımı yere sürterek odama yol aldım,eve geldiğimde yastığın altına sakladığım hançer ile mendili çıkartım baktım:ışığı kapalı odamda beyaz elbisemle ağlarken elim yavaşça hançerin kabının işlemesini hissetti,sonra hançerin kapı yarısına kadar ittirildikten sonra yere büyük bir gürültüyle düştü,gözyaşlarımla ıslanan gözlerimi sıkıca kaparken kabı açan elim keskin hançerin üzerinde minik elipsler çiziyordu..

http://www.youtube.com/watch?v=P6CiIo33COM

Saatime baktım:ben dakikalar geçti sanarken saat sabahın 5’i olmuştu bile:ne zaman yılbaşına girmiştik peki?Saate bakarken hançerin keskin ucunu kolumda hissettim,ardından minik bir çizik:beyaz elbisemin kanla dolmasına yetecek kadar minik..
Acı veren yaradan akan kan elbisemi de aşıyor yatağa akıyordu,gözlerimi kapadım,artık ağırlaşmış olan gözlerim acıdan inletirken beni titreyen ellerimi hançeri yere atıp havaya kaldırdım:
-Bu geceden tek dileğim onu görebilmek..1 dakikalığına da olsa..Onu görebilmeyi o kadar çok isterdim ki..Lütfen.Lütfen onu göreyim.. hıçkırdığımda kendimi bir otelin odasında buldum,yatağın üstündeydim:bir adam elinde kadehi ile manzaraya bakıyordu,elimi yaramın üstüne koyup:
-Hey..duyabiliyor musun beni? Kısık sesim iyice kısılarak devam ediyordu:ağzımdan çıkanları duyduğundan emin olmasam da onun orada olduğunu,beni şu anlığına görüp duyamasa da onun etkileyici gözlerini görmek rahatlatmıştı beni..hıçkırıklarım sıklaşırken devam ettim:
-Sana kızmadım..Sadece bir şok geçirdim ve seninle konuşacak cesareti bulamadım o kadar..Seni her zaman çok sevdim,beni bir gün alıp götüreceğin umuduyla yaşadım bunca sene,geldiğinde,seni o gün gördüğümde mezarda o kadar mutlu olmuştum ki..Neden gittiğini soracak kadar vaktim yok..Sadece şunu bil:hançerin,ceketin ve mendilin bende:hiçbir zaman da sen beni unutsan dahi seni unutmayacağım üç hatıra hep yaşayacak benimle..(çoktan bana dönmüş bakıyordu,kadehini bırakıp yanıma geldi,yatağın önünde dizini yere koyup parmağını bana uzattı,kanlı elbiseme dokununca:gözleri doldu) Seni bilemeyeceğin kadar seviyorum..İyi olmanı dilerim Suijitsuna..
Suijitsuna birden bana uzanıp sarıldı:
-Gitme..gitme….lütfen..gitme..kal..gitme..Misa!!MİSA!!! bana sayıklarken ben yavaşça gücü tükenmiş bir şekilde yatağımın üstünde buldum kendimi,ellerim hala havadaydı,akan kana bakınca gözerim buğulandı,başımı yukarı kaldırıp:’’Teşekkürler..’’ dediğimde yorganımın ne kadar da soğuk olduğunu düşünüyordum,soğuk bir yorgan..ama kanlı,ıslak bir beden..Gözlerimi açık tutmaya zorlamadan kapanmasına,huzuru bulmaya karar verdim.
DÜZENLENMİŞTİR..

vay be !!!bayıldım.çok güzel olmuş ama misa'nın annesinin ne ypmaya çalıştığını anlayabilmiş değilim.3 ayı kızımla geçiriyim diyor sonra kıza ceza verip kendi partiye gidiyor beğendim.devamını bekliyorum kısa zamanda...

güzel bir bölümdü eline sağlık bunun sonu nereye gidiyor çok merak ediyorum. bir sonraki bölümü merakla bekliyorum.

Beğenmene sevindim..Anne kızının iyiliğini düşünüyor..hem empati yap:sen ne yapardın o durumda?
Bakalım neler bekliyor sizleri..

Sonu..hmmm..son bölümü ilk bölümün ardından;ikinci bölümü yazmadan yazdığım bir bölümdü:hazır yani..Sadece bazı şeylere kendinizi hazırlayın diyeym..
Beğendiğin için çok teşekkürler..

dürüst olmam gerekirse sonunda ne olacağını bir türlü kestiremiyorum bir çok yerde tahminimden farklı şeylerle karşılaşıyorum bir sonraki bölümü bile kestiremiyorum. normalde bu konularda çok iyiyimdir başını okuduğum zaman sonunu rahatça tahmin ediyorum yani şöyle diyim az çokta olsa bir şeyler bulabiliyorum.
hikayende beni en çok etkileyen noktada bu hiç bir şey tahmin edmiyorum bir sonraki bölüm benim için kör nokta düşünüyorum ama hiç bir şey yok.

Bence sonunu kestirebilseydin güzel olmazdı..bu iyi bir şey benim için..



Sana kötü okuyucu demiyorm..Sadece baı yerlerde çatlaklar veriyorum işte..bakalım..

devamını istiyorummmm