wööh! kadınlar hamamına cevirmissiniz ortalıgı la? (sen ustune alınma olea )

okudum son bolumu de -sonunda -

olaylar kızısıyor ha

yalnız... dikkatimi ceken bir sey pakete sarılıp "her sey icin tesekkur ederim misa" demesiydi. misa derken?? orada bi yanlıslık mı oldu yazmada yoksa baska bir is mi var

olayların gidisatının degismesi islerin daha heyecanlı ve merak uyandırıcı hale getiriyor.

fakaat..gel gelelim elestirime musadenle nacisane,ufak bir yorumda bulunacagım.
anlatımda agız degistirmeni pek de hos bulmuyorum maalesef. boyle yaparak belki de hikayeyi tek boyuttan ve bakıs acısından kurtarmaya calısıyorsundur belki -ya da baska bir sey bilemiyorum artık- ama boyle olunca karısıyor. keske tek bir bakıs acısından yazsaydın. boylece olayları sadece o tek bakıs acısından gordugumuz icin daha cok merak ederek "acaba ne oldu da boyle oldu" "acaba ne olacak" filan derdik ve sen de sonlara dogru da acıklamayı olayların nasıl planlandıgını nasıl gerceklestigini adeta dugum cozer gibi tek tek acardın.
yani en azından ben bu sekilde olmasını yeglerdim (:


yine cok kactı di mi?? TwT

bekliyorum yeni bolumu

not:evde misafir var acele ediyorum ve yazdıklarımı tekrar okuma fırsatım pek yok su an
cumlelerim karmasık olduysa, surc-i lisan eylediysem affola diyor ve anlamıs olmanı umarak kacıyorum

Yok canım fazla olmadı..tersine..en doğrusunu söylüyorsun..Zaten dediğin gibi yapmayı düşünüyordum ama karışık gelir diye 3.şahıs bölümlerini yazmaya başladım.Yoksa hikaye sadece Suijitsuna ve Misa'nın anlatımından oluşacaktı..Birde asıl bölümden sonra artı bir 3.şahıs bölümü yazma,ona da iyi bir son bulmak beni fazlasıyla yoruyordu.Bundan sonra öyle yapacağım..Demek ki böyle daha karmaşık geliyor hmm...Olayları düğümleyip açmak dediğin gibi ddaha akıllıca geldi..

Misa'nın paketi elindeyken dediğin cümleyi söylemesi bir hata değil..Tamamıyla planlanmış olayların kızışması.Senin deyişinle olaylar şu bölümden sonra baya baya kızışacak..

Geç okumuş olsan da yorumu yazmışsın,ardından kırmayıp beni okumuşsun..Önemli değil..Senin gibi bir okuyucuya sahip olmak beni mutlu ediyor..çok sağol

Not:anlıyorum hp chan ..anladım demek istediğini..komşularınla iyi vakit geçirmeni dilerim

ayrica rica ediyorum iyi bir insanmisim gibi, bana iltifat edip durma olea -_- ben oyle biri deilim...

cok kacmamasina sevindim. artik "dehset sacan domdom hp" die anilmaktan korkar oldum yeminle

3.sahis yazmanin zor olacagini ben de tahmin etmistim evet umarim onlari birakinca daha rahatlarsin. (yalniz\orada soylemek istedigim cok karmasik gelmesi deildi. nasi anlatirim bilmiyorum ama... bircok kisinin gozunden yazinca daha cabuk aciliyor hikaye. soyle ki; merak uyandiriyor evet ama uyandirdigi merakin yarisini da yaninda goturuyor.
yani mesela, atiyorum chiris bi bolumde misa'yla bulussa ve "ben de senin tarafindayim" gibisinden bi seyler soylese ve planlardan bahsetse bu kez diyecegiz ki "ne plani yaw? bu kiz bu pisluk oglanla nie bulustu yine? chiris oglum neyin pesindesin sen yine?!! n'ooluyo lan!!? "

ama simdi defteri biliyoruz.misa nin bi plani oldugunu ve bu planda chiris in de oldugunu biliyoruz. ustelik chiris in bu planda misa nin tarafinda oldugunu da biliyoruz.
bence okuyucu ne kadar az bilirse o kadar cok meraktan cildirir. cildiran okuyucudan daha guzel bi sey yoktur *nihuhahahahahaaaa*

anlatabilmis olmayi umit ediyorum (son kismi saymayalim tabii )

Spoiler:

ha bu arada.. misafir dedigim komsular deildi anneannemler geldi samsundan (:

bizi komsular pek ziyaret etmezler de.. nedense artik..

İlahi hp..olur mu hiç öyle şey..iyi birisin tabii ki..iltifatı pek beceremem..ama dediğin gibi olsun bakalım..

tekrardan sağol hp..

..
beğendiğine sevindim..
İnşallah beğenmeye de devam edersiniz
Yeni bölüm ..Yakın zamanda gelir ya..Zaten son 9-10 bölüm kaldı..hazirandan önce bitirip Tetikçi'ye başlamam gerektiğini düşünüyorum..Bölümler hızlı gelecek ; sınav haftalarım ve hastalıklarım dışında tabii..

vazgeçmedim..geçmiycemde..zincirler azad olmakla kopmaz.. umudum var içimde hem, son istek dediğimide geri alıyorum..unut gitsin Ole..selamlar sana ve ona..

kusra bakma yeni vaktim oldu yorum için..gerçi söyleyecek pek birşey yok..her zamnki gibi mükemmel olmuş olaylar kızışıcak baya, ne güzl..nasıl yazacağını merak ediyorum..lady-chan'a da katılıyorum yeni bölümü en kısa zamanda isterler okuyucuyaların(tabi bende)..özetleri okudum çok duygulandım..her bölüm ayrı bir güzel..tekrardan ellerine sağlık..

Üzgünüm black..onun adına gerçekten üzgünüm..

23.BÖLÜM PART B (ÖZEL BÖLÜMLER BİTMİŞTİR…)
BİR ÖNCEKİ BÖLÜMÜN SONU:
‘’… Ait olduğum adama bakarken gözlerimden mutluluk gözyaşları dökülüyordu.Suijitsuna’dan aldığım evlilik teklifi ve 9.yaş günümde annemin bana hediye ettiği defterler ile silah hayatımın en unutulmaz hediyeleriydiler..
Kucağımdaki kimsenin ne olduğunu bilmediği , Victoria’nın vermiş olduğu pakete sımsıkı sarılıp başımı öne eğdim,ağlarken kollarımın arasındaki pakete fısıldayarak defalarca teşekkür ettim.Kimsenin anlam veremediği bu davranışımın karşısında Suijitsuna beni kollarının arasına aldı.Birden hızlanan hıçkırıklarımı susturmak için bir kolumla Suijitsuna’ya sarılıp başımı göğsüne gömdüm,aynı zamanda diğer kolumdaki paketi de unutmuyordum.Gözyaşlarımın arasında içimde tutamayıp :
-Her şey için teşekkürler Misa..’’
YENİ BÖLÜM
(Giriş bölümü Black rose ile yapılan doğaçlama etkinliğinden alıntıdır..Bana etkinlikte eşlik eden Black rose’a çok teşekkür ederim..)
Farklıyım ben sizin sandığınızdan..
Zamanım değerlidir benim..
Saniye saniye ilerlerim,
Geçmişim hasretimdir zincirlerim..
Bilmem pek hassasiyet nedir;
İzlerim..Siz insanları izler ve bir koca ''Ah!'' çekerim..
Gecelerim uzun
Gündüzlerim kısadır..
Kimi zaman kırgın..
Kimi zaman daha kırgınımdır işte..
Zaman hayattır sizin kandığınızdan..
Geçmiş çekinmeden ihanet ederken bana,
Gelecek tam bir muamma..
Evet,zaman çok değerlidir bana..
Saniye saniye ilerlerken şimdiki zamanda..
İsyandayım geleceğe..
Ey insan!Sensin zaman..
Yaşayışımla bulur anlam..
Bazen kısa bazen uzun,
Bazen kırgın, bazen daha da kırgın bana..
Derler ya hani:
Değiştirir zaman her şeyi..
Sessiz bir testere gibi..
Zaman azaltamıyor acılarımı,
Yumuşatamıyor üzüntülerimi..
Bırakmıyor ki istediğim gibi yönlendireyim..
Bırakmıyor ki hükmedeyim..
Parçalanan saatimi onarayım..
Pişman mıyım peki??
Ne zaman oldum ki, şimdi olayım..
Ağlayasım var.
Gözümde bir kaç damla yaşla,
Kasmadan kendimi
Utanmadan ve siz insanlara inat !
Benim evimin etrafında uzun ağaçlar vardır;
Gizlerler,duyamazsınız hem beni?..
Hem..zamanı tersine dönmüş biri için..
Zamanı harcasa da çar çur ne fark eder ki?
Ben hiç pişman olmam..
Çünkü en büyük pişmanlığımdır geçmişim!
Olur da belki bir gün;eskiye dönermişim..
Kim bilir..Belki Pişmanlıklarımı telafi edermişim..
Veya ''Hiç pişman olmadım '' diyip,
Seni de severmişim..
Canım yanar sana diyemeden :
Kum saati parçalandı hadi gel artık ben gitmeden!..
Bu zamanda ne pişmanlık fayda; ne de son pişmanlık..
Korkar oldum ben ''gidiyorum''demekten..
Ben korkar oldum geçmişe dönmekten..
Suskunluk yetmez derler birde..
Kim demiş!!
Sanki bağırsam:Ses çıkar kimseden..
Ben:arafta ruh gibi bir şey görünmez,
Bıktım artık ben zamanı harap etmekten..
Suijitsuna’nın kollarında söylediklerim minik bir yankı ile yayılırken ,kendimi dik durmaya zorlayıp :
-Bu paket benim için çok değerli,odama kendim bırakmak istiyorum Suijitsuna , dedim buz kesmiş suratına bakarken.Sesi zorla çıkan Suijitsuna bana eşlik etmek istediğini belirtip odama geldi,paketi yatağımdaki kadife yastığımın altına koyarken kollarını bağlamış odanın kapısından beni dikkatle izliyordu.Sonunda donuk bakışları kelimelere dökülebilme cesaretiyle karşılaştı:
-Misa..’nın..Kim olduğunu biliyor musun?..
Yastığımı düzeltirken sorulan bu soru beni şaşırttı,duraksayıp ona başımı çevirmeden ne cevap vereceğimi düşündüm.Suijitsuna bir daha:
-Misa..lütfen cevap ver..’’Misa’’ denen kişinin kim olduğunu biliyor musun?..Bu soru üzerine şaşırdığımı ve zorlandığımı belli etmemeye gayret ederek ayağa kalktım ; suratına elimden geldiğince sahte olmayan bir gülücükle bakıp cevap vermemeyi yeğlediğimi belirttim gözlerimle..
Moralinin bozulduğunu anladığım Suijitsuna’nın yakınına iyice yaklaşıp :
-İstersen suratını yıka..ben arkandan ineceğim.. dedim .Başıyla onaylayan Suijitsuna kapıyı açtığında karşısında iki koruyucu Elysi ve Mary’yi buldu.Şaşırdığını belli etmemeye çalışırken içeriye kollarında hediye paketlerinden çok kalın dosyalarla giren koruyuculara yandan bakıp uzaklaştı odadan.
Suijitsuna odadan çıktıktan sonra uzun ama yavaş,sakin adımlarla yaklaşan kardeşlere dönüp:
-Hazır mı?..dedim…Hoşnutsuzluklarına rağmen ellerindeki dosyaları bana verip kendilerine çıkarttıkları kopyalardan beni takip ettiler..Minik bir işlemden sonra da toparlanıp aşağıya indik.Tüm bu olanların en fazla 10 dakikamızı almasına rağmen yokluğum hemencecik hissedilmişe benziyordu.
Sabaha karşı herkes evine dağılmaya hazırlanırken Elysi ile Mary hediye bölümünden kalkmaya yeltendiğim anda yaklaşıp:
-Sanırım bunu hak ettin Yamashi..
-Nedir bu?
-Neden zarfı açıp bakmıyorsun? Dedi gür sesi ve keskin gözleriyle Mary. Bu olandan pek hoşnut kalmadığımı ikisi de çok iyi anlamışa benziyorlardı.Gecenin damgasını vuran Victoria’nın hediyesinin ardından zarfı açıp açmayacağım tartışılmaya başlandı,misafirler fısır fısır bana bakarlarken Kameko’nun hediye etmiş olduğu hançerin yardımınla zarfın bir bölümünü kestim:içinden birkaç sayfa yazı çıktı.(hançer ile zarfı açmam hoşnutsuzluğumu belirtiyordu)
Gözlerim iyice kısılırken Mary ile Elysi’nin titrediklerini görebiliyordum oturduğum yerden.Boğazımı temizleyip yazılanları okumaya başladım,özellikle de renkli kalemle altı çizilmiş olanları;’’Adı geçen kişiliğe Kioko Yamashi ve Yamashi soyundan üç yüz milyon euro kaldığı ve on altı yaşını doldurması durumunda kullanabilmesi şartıyla hesabına yatırılmıştır.’’ Misafirlerle beraber büyük bir şok geçirirlerken bu sefer de:
-Bu kız Yamashi soyundan mı?
-Aman Tanrm! Bir soyluyla soyumuz birleşiyor!
-Bu kız bir büyücü!! Gibi fısıldamalar sardı büyük balo salonunu.
Suijitsuna’ya bakıp şaşkınlığımı üstümden atmaya çalışırken dedikoducu misafirler evlerine dönmek üzere buradan ayrılıyorlardı.
Büyük sürprizler ile sonlanan doğum günümden sonra gözüme uyku girmedi;yardımcıların da yardımıyla üstümü değiştirip makyajdan arındıktan sonra bile kendimi çok garip hissediyordum.Gül yaprakları ile dolu sıcak küvetimin içinde otururken kokulu mumların kokularını içime derinlemesine çekip beynimde yarattıkları bu sarsıntıya karşı koymadan düşüncelerimi önlemeye çalıştım.
Hava aydınlanırken buruşmuş bir şekilde,artık suyu buz kesmiş ve mumların bitmiş olduğu banyodan ayrılıp üstümü giydikten sonra aşağıda beni bekleyen Suijitsuna’nın yanına indim;beni beklediğini biliyordum,muhtemelen elinde yastığımın altından aldığı paketle beraber hem de..
Aşağıya indiğimde beklemediğim bir ifadeyi takınıp birden bana sarılan Suijitsuna’ya anlam vermeye çalışırken içeri Mary girdi:
-Bay Suijitsuna , bulmamı istediğiniz biletleri buldum efendim. Diyerek elindeki kağıtları büyük bir özenle Suijitsuna’ya uzattı;o Mary’nin uzattığı kağıtlara dikkatle bakarken bende ‘’Yaptın mı?Değiştirdin mi paketi?’’ manasında başımı salladım;beni anlayan Mary Suijitsuna görmeden değiştirme işini Elysi’nin kolaylıkla hallettiğini belirtince masanın üstünde neredeyse deşilerek açılmış pakete boş gözlerle bakıp ,artık bakışları beni süzen Suijitsuna’ya gülümsedim:
-Paketimi açmışsın..
-Evet..
-Ne varmış?..
-Senin eski günlüklerin..İlk hazırladığın plan;ve birkaç belge..Bunların neden seni ağlattığnı anlayamadım,hele ki ‘’Misa’’ diyerek seslendiğin o ana hiç mana veremedim Misa..
-Bir anlık boşalmaydı.. elindekiler ne?Ne biletleri onlar?..
-İstanbul..planı bırakmış olduğuna emin olduktan sonra dönmeyi planlıyordum.(biletleri masadaki paketin yanına bırakıp ayağa kalktı,bana yaklaşıp sıkıca sarıldı) İstersen tabii..
-(Kollarım yavaşça onu sararken Mary’yle arkasından hızlı ve telaşlı gelen Elysi’ye bakıp ‘’Afferin size!!’’ manasına gülümsedim.) Elbette isterim..Elimizdeki parayla orada güzel bir ev satın alırız,böyle bahçeli falan..İşini kurarsın;istersen devam edersin bu sana kalmış..Ben de ..bilemiyorum oraya gidince düşüneceğim sanırım. Diyerek onayladığımı belirttim.
Bir hafta kadar süren hazırlıklar esnasında tartışılan en büyük konu Mary ile Elysi’nin gelip gelmeyeceğiydi,sonuç olarak onlar da bir iki günlüğüne gelip orayı görecek ,şartlara göre de kalacak veya döneceklerdi.Gideceğimiz günün ( 29 Ağustos 2009 ) akşamı evde tüm Yagami soyunun bulunduğu bir davet hazırlanıp gidişim için hazırlıkların tamamladığı doğrulanırken vedalaşma,geri dönme sözleri ve bir çok şey konuşuldu.
Sabaha karşı iki gündür hiçbir şekilde uyumadan bindiğimiz uçakta , anında uykuya daldık.11 saat su gidi akıp geçti ve uçağın yere indiği sıralarda gördüğüm bir kabus ile de sarsılarak terler içinde uyandım.
Mary ile Elysi yolculuk boyunca hiç uyumamış ; boş bir şekilde bindikleri dosyalarını karmaşık yazıları,geometrik şekilleri ve bir çok şeyle doldurup inmişlerdi uçaktan.Sabiha Gökçen havaalanında dolanırken ‘’Türkçe’’ dilini , ‘’Türk’’ yemeklerini,kültürünü , giyimini ve daha aklıma gelmeyen bir çok şeyini ne kadar özlediğimin farkına vardım.
Yatsı ezanı okunurken özlemle kalabalığa dalıp yürümeye başladık grup halinde;Suijitsuna ile ben önde,kardeşler arkada..
Havaalanından çıktıktan sonra açlığımızı gidermek üzere bir lokantaya gitme kararı aldık,bir taxiye binip :
-Şöyle boğaza karşı olan bir lokantaya sürün lütfen.. diyen Suijitsuna’ya bakıp gülmeye başladım,durumu anlayan koruyucular da kahkahalarla gülerken bizlere şaşkınlıkla bakan taxi şoförüne :
-Kusura bakmayın..Nişanlım boğaza karşı yemek yiyebileceğimiz bir lokantaya gitmek istediğimizi anlatmaya çalışıyordu.. dedim kıkır gülerken;bu sefer Suijitsuna’nın tersine Türkçe konuşup şoförün bakışlarını direksiyona çevirmesini sağladım.
Tüm yolculuk boyunca etrafa aç kurtlar gibi bakan Elysi ve Mary ile dalga geçtik,yolculuğumuz sonlandığında ise arabadan inip Marmara denizine , İstanbul’un ayaklarımın altına serilişine dikkatlice bakarken Suijitsuna’nın ücreti ödeyip gelmesini bekledik,ardından lokantaya girdik, geceye kadar oturup yemek eşliğinde ciddi konuları konuştuktan sonra başka bir taxiciye İstanbul’un diğer ucundaki bir otele gitmek istediğimizi anlatmaya çalıştı Suijitsuna; bu sefer Türkçe olarak elbette…
Otele vardığımızda bizi bekleyen görevlilere odalarımızın hazır olup olmadığını sorduktan sonra bir hayli yorgun olarak odalarımıza dağılmaya yeltendik,havaalanından daha yeni gelen bagajlarımız odalarımıza bir süre girmemizi engelleyecekti..
Ayakta uyuyan Suijitsuna kafasını dağıtıp uykusunu açmak üzere aşağıdaki bara inerken ben de ikizler ile otelin İstanbul manzaralı balkonuna çıkıp bir süre dolandıktan sonra ellerimi boş olan balkonda demirlere hızlı ve sinirli bir edayla dayadım.İki yanımda duran Elysi ile Mary’ye:
-Her şey asıl şimdi başlıyor..Bulun onu!..dedim..
DÜZENLENMİŞTİR..