BÖLÜM 11: ASIL HİKAYEYE GİRİŞ
Aslında hikayemin aslı bu kısmı değildi:bundan sonrasıydı:Chiris ağabeyin ilişkimizi öğrenmesi büyük bir kavgaya hatta dövüşe sebep oldu..Hanry siteye daha nadir gelmeye başlayınca ondan Chiris ağabeyden dayak yediğini öğrendim:ona gerçekten kızdığım ilk andı o..Kızgınlığım günden güne nefrete büründü.
Böyle bir şeyin intikamı nasıl alınırdı??
Ertesi sabah Hanry’den ayrılma kararını dinledim,o gider gitmez de odama gidip tozlu yatağımın altından elmanın ısırılmış hali gibi duran günlüğümü kapıp ince uçlu siyah pilot ile yazılar yazmaya başladım.Yazılarım bitince günlüğü yerine koyup odamda saatlerce dolandım sonunda başımı demirli camdan dışarı uzatıp onaylarcasına salladım.Chiris ağabeyin odasının içi buradan görünüyordu..Onun beni görmeyen iğrenç suratına bakıp suratımı buruşturdum,odamdan çıkıp ayakkabılarımı giydim:annemin gelmesine yarım saat vardı ve ben işimi sadece 5 dk de halledecektim..Binadan çıktım , hızlı adımlarla yürüdüm..
Chiris ağabeyin binasına damlayıp kapısını çaldım:kapıyı açan annesiydi,beni görünce şaşırdı ancak hemen Chiris ağabeye seslendi:
-Chiris!Misafir! , Chiris ağabey içeriden sıkkın bir şekilde geldi:beni görünce bakışları değişti,gözleri parladı..Elini tutup onu kapıdan çektim:
-Konuşmalıyız.. deyip..

DÜZENLENMİŞTİR..

12. BÖLÜM: İNTİKAM
Ondan intikamımı en ağır şekilde alacaktım,yani o zaman öyle düşündüm..
Tuttuğum büyük ele bakıp:
-Çıkma teklifini kabul ediyorum .dedim..Bana şaşkınlıktan çok mutlulukla bakıp:
-Ahhhaaaaa! Diye çığlık attı,annesini içeriden getirip sevgilisi olarak tanıştırdı..Tanışma faslı bitince binadan hiçbir şey olmamış gibi çıktım..Ne mutlu ne de üzgündüm..Sadece bildiğim bir şey vardı:buraya ait değildim..Gidebilirdim..Buradan kaçıp çok uzaklara gidebilirdim..Ancak..ancak..olmuyordu işte..Yaşıtlarımdan dışlanmamın sebebinin farklılığım oluşturuyordu ve ben bunu görmemek için didinip duruyordum o zamanlar..
Birkaç gün sonra beni çağırdığında bana bir şiir kitabı yazdığını söyleyip verdi:onu kabul ettim..Ondan nefret ediyordum , hem de çok!.
Şiir defterindeki yazısı berbattı:sonuna da kendi fotoğrafını yapıştırıp :sen de yaz lütfen.. yazmıştı..Ya da öyle bir şeyler..
Günler geçtikçe ona karşı duygularım değişti:onu sevmeye başladım:onun gibi birini kandırmak istediğim,canını yakmak istediğim için kendimden nefret ettim..
Ona aşık oldum..Hem de çok..Hanry bir yalancıydı:onun ben haricinde 2 tane daha sevgilisi vardı..Öyle bir dostu olmasına rağmen bu kadar iyi bir insan olarak kalabilmesi beni etkiledi..
Alice ile ben bol bol çılgınlıklar yapan insanlardık,annemlerin eğlenceye gittikleri bir gece dolaptaki çevir aç kapaklı Efesleri açıp yarısına kadar devirdikten sonra üstüne su doldurup kapağı iyice kapatıp dolaba koyduk..Tabii bizim kafalarımız baya iyiydi..Bunu yaptığımda 14 yaşımdaydım..
Bilgisayardan son ses müzik açıp Alice’ye yaklaştım:
-Ona zarar veriyorum.. dedim..Eğer onu bırakmazsam ona zarar verecektim:ben öyle bir insandım çünkü..Gece verdiğim kararı sabah olduğunda uyandığım gibi hazırlanıp Chiris’i de parka çağırıp bildirdim:
-Ayrılmak istiyorum.. birlikteliğimizin üçüncü ayındaydık..Chiris bana dolmuş gözlerle bakıp:
-Sebebi söyle bırakayım.. deyince ona nedenini söyleyemeyeceğime karar verdim..Hemen işi şakaya vurup konuyu kapadım..O bu dediklerimin gerçekten şaka olduğuna inanmışa benziyordu:ben ise onun yanında durduğum her dakikada daha da fazla ezliyordum..
Eve gittiğim gibi odama girdim,hemen Suijitsuna’nın bana o gün verdiği hırkayı çıkarıp yatağa attım kendimi:bağıra bağıra,hıçkırarak ağlamaya başladım..Suijitsuna’yı üç senedir görmüyordum..Belki unutmuştu da beni..
Hırkaya sıkıca sarılıp derin derin nefes aldım..Kokusunu içime çektim:Chiris’e zarar vermek istemiyordum..
Beynimin yaşıtlarımdan farklı çalışması bunlara sebep oluyordu..Bir anda bir çok düşünce ve düşünceler geçerdi:kimisi mantıklı kimisi de oldukça mantıksız..Ama o geçen düşüncelerin en ağırı Suijitsuna’yı bulmak için bir şeyler yapmaya başlamaktı…Ne kadar da saçmaydı oysaki:en fazla bir saatini geçirmişti benimle ve ona tutulup kalmıştım..Haksızlıktı bana göre..bu yapılabilecek en büyük haksızlıktı..


DÜZENLENMİŞTİR.

EK BÖLÜM 2(ek bölümler Suijitsuna tarafından anlatılan ve yaşananlardan oluşmaktadır..)
O kız…O günden sonra göremediğim,dudaklarını istekle öptüğüm ve iyice garip olduğum o kız..
Siyah kelebekli mendilimle sildiğim kanı bile kurumuş halde duruyordu,benim önüme geçip beni nasıl korumaya çalıştığını hala hatırlarım..
Yine de:olmazdı yani..Üç sene oldu:yakında Misa’nın mezarını ziyarete gidecektim:acaba yine görür müydüm onu,sevgilisi var mıydı ? Hançerimi hiç kullanıyor muydu??Geçen senelerde oraya gitmeye cesaret edememiştim..Onu görmek , onu duymak hatta tanımak istiyordum ancak bir noktada bu oldukça yanlıştı..27 yaş..3 senede neden birini unutacak kadar güçlenemedim ki?
İş arkadaşlarım iyi olmadığımda kanlı bir mendili koklamamı anlayamıyorlardı..
Bir anda düşüncelerden sıyrılıp kendimi toplantı odasında buldum..Kanlı mendili çıkartıp baktım,ardından da anlatıcıya..O anda aldığım kararlarla toplantı salonundan çıkıp evime gittim:ilk otobüsle oraya gidiyordum:onu görmeye..
Eve vardığım gibi Pamukkale Turizm’i ardından da adını bilmediğim otelin resepsiyon numarasını çevirdim:hemen bir oda rezerve edip evden çıktım..
Şansıma 4 saat sonraya bir bilet vardı..Otogarda 4 saat ne yapacaktım biliyor musunuz?Evet..Onu düşünecektim..Yasak olan kızı..Adını bile bilmediğim:hatta yaşını..Kaç yaşındaki bir kız o kadar koruyucu olurdu,tanımadığı bir insanın önüne geçip tüm serserileri kendine çekerdi?O bunu yapmıştı..
Otogara varınca bulduğum boş bir yere oturdum..Heyecanım suratımdan belli oluyordu:belki taşınmıştı ancak orada olup olmadığından emin olmak istiyordum..
Üç saat kız hakkında hayaller kurdum,heyecanım arttıkça kalbim iyice gerildi,dayanamayıp kafamı dağıtsın diye müzik çalarıma sarıldım..Türkçe şarkılar güzeldi..Evet..Güzellerdi..
4 saat bitip otobüse bindiğimde bunu nasıl olurda daha önce düşünemedim dedim kendime..
DÜZENLENMİŞTİR..