18.BÖLÜM:NASIL?
Elimi buğulanmış pencereye değdirip soğukluğu hissettikten sonra Chiris’e dönüp:
-Senin elinden asla ölmeyeceğim…Bunu böyle bil… dedim..Bana şaşkınlıkla bakan Chiris’e bir iki kişinin olduğu dolmuşta iyice yaklaşıp yanağına bir öpücük kondurdum,elinde bıçağı alıp yere attım..Bana bakan yolcuları önemsemeden yere eğilip bıçağı aldım,yeni aldığım siyah mendili cebimden çıkarıp onu sardım ve çantama koydum..Kulağa ne kadar saçma gelse de:demiştim :onun elinden ölmeyecektim..
Bana anlamsızlıkla bakan Chiris’e döndüğümde gözlerinin dolu dolu olduğunu gördüm:
-Cezam bu değil mi?Sana o gece zarar verdiğim için onun yanına gittin..Eğer ki ….eğer ki ondan ayrılırsan seni affederim.. dedi duygusal bir sesle..Başımı pencere tarafına çevirip,istediğini elde etmiş bir ifadeyle ona döndüm,kulağına yaklaşıp:
-Kim dedi ki ben ona izin verdim..Ben ne sana izin verdim ne de ona..Grup arkadaşların yalan söylüyor..Beni çağıran oydu:teklifi yapanda..Ben ona karşı koydum ancak Alice siparişlerini almaya gitmişti ve yalnızdık:beni kendine çekip zorla öptü..Ben de kaçıp Alice’i buldum ve eve gittik..
Chiris’in suratındaki bana inanmışlık ifadesi çok hoş bir görüntü sergiliyordu..Kot pantolonunun cebinden telefonunu çıkartıp benim hakkımda konuşan bütün arkadaşlarını aradı:Hanry’da dahil olmak üzere..
Dolmuşun durduğu yerde el ele indiğimizde bütün dostları bizi durağın karşısındaki parkta bekliyordu,ona gitmesini söyledim..O parka ilerlerken ben de yakınımdaki bakkala girip iki tane meyveli soda ile bir açacak aldım:aslında bakkalın 7 senelik açacağıydı..Şimdi olacakları izlememde en büyük yardımcım bu sodalar olacaktı :yaramı azdıracak,kanamasını sağlayacak ve bu acıdan zevk almama sebep olacak görüntüleri daha ilginç duygularla izlememi sağlayacaktı..
Bakkal suratımdaki sinsi gülümsemeyi gördüğünde üstünden şoku atamamıştı..Hala unutmam:kahvesini pantolonuna döküp her yerinin yanmasına sebep olmuştu..
Ben elimdeki sodalarla ağır ağır parka ilerlerden Alice çekmecemden almış olduğu silahımla geldi..Silahımın deri kabını görünce,içinde bir cinayet aleti olduğunu asla kafanızdan geçirmezdiniz..Kırmızı kadife ile şekillendirilmiş olan kabı elime alıp sodalarla açacağı Alice’e verdim..Parktakiler,Chiris de olmak üzere elimdeki kutuyu görmemişti..
Parka girdiğimizde bizi gören grup şaşkınlık ile korku arasında baktı gözlerime..Suratımdaki gülümsemeyi silip kutuya iyice sarıldıktan sonra renkli salıncağa oturdum:kutuyu iyice yerleştirdim ve elimi Chiris’e doğru uzatıp:
-Konuş onlarla.. dedim umursamaz bir tavırla..Arkama yaslandım:Alice’e başımı çevirdiğimde sodalarımdan birinin çoktan kırılmış cam parçalarından birini eline almış koluna tutuyordu:salıncağa binerken elinden kaptığım sodanın kapağını açıp izlemeye başladım:dayak yiyen dostlar,kendine zarar veren bir iyilik meleği…
Elimi sodanın kapağının olduğu eyer dokundurup bana nefret ile bakan Hanry’e kahkaha atarak baktım:ağzından kan gelen Hanry ‘nin ağzından çıkan her kelimeyi okuyordum:’’Senden mutlaka..intikamımı alacağım…’’ diyordu sessizce..
Alice’e başımı çevirdiğimde:kolundan akan kanlara yaşlı gözlerle bakan bir kişilik vardı karşımda..Kan gölüne dönen bu parkta , sinsice gülümseyip dururken salıncağın hızı arttı:beni mavi sonsuzluğa yaklaştıran salıncaktan birden atlayıp ciddileştim:elimdeki sodayı soluma atıp , kutuyu açtım,silahımı çıkarıp kimsenin beklemediği bir anda :
-Senin gibi biri yaşamamalı Chiris..İnsanlara zarar vermen iğrençleştiriyor seni..İş birliği yaptığın kötü insanlarla olan planını öğrenemeyeceğimi düşünmen hiç de hoş değil;çünkü ben aptal değilimdir..Şimdi..sen söyle:ailesine her açıdan zarar verdiğin kişilerin yanına gitmek ister misin?.. dedim ciddi bir ses ile..
Chiris birden duraksadı:herkes bana ve elimdeki 9mm kurşunlu silaha bakarken sadece boş salıncağımın havadaki sallanış sesi geliyordu kulağıma..
Birden kolumu indirip:
-Ya da sen onların ağından kurtulma yemini eder ve yaşamının bu parkta sonlanma ihtimalini ortadan kaldırırsın..sinsice gülümsedim,tam devam edecekken Alice’in çığlığı salıncağın verdiği sessizliği bozdu:
-Misa!Kanıyor! evet kanıyordu..Yaram yine azmıştı:elimi oraya koyup dizlerimin üstüne çöktüm:
-Defolun ..hepiniz birer yalancısınız.. dedim kısık bir sesle..Onlar birer birer giderlerken ben ve Alice baş başa kaldık..
Elimi yaranın üstüne bastırınca,ağzımda kanımın tadını hissettim..Tükürdükten sonra havaya bakıp kahkahalarla gülmeye başladım..
Neden mi? Çünkü ben artık yazdıklarımı çoktan uygulamaya başlamıştım…Ve bu hikayenin sonu:sanıldığı gibi asla gelmeyecekti..Bu hikaye sonsuza kadar devam edecekti..

DÜZENLENMİŞTİR..