ne demek cano.yetenekleri olanları her zaman desteklerim.
HeP DeStEk TaM DeStEk HeP DeStEk TaM DeStEk

bu arada cano dememen rahatsız olursan söle.ben herkese öle diyorum

yok canım rahatsız olmam

annabeth şimdi efem bu dede siyah saçlı fıstığın kocası ondan usaginin anası doğuyor ondan da usagi doğuyor olay budur. o tanrıçaysa bu da tanrı amann ki tanrica olayı da saçma gelmiştir bana hep ölen tanrılar ve tanbrıçalar lütfennn

Bence yinede dede sapık olabilir XD

yok be ne sapığı Türk'ü sapık yapmam ben!

Türk mü?
Kafam kafayı yedi Kim Türk?

Güç'ün kaynağını okuduysan eğer Akrhia ve Ahva aynı zaman da Aquamarin Türk idi. Burada da Yakta Türk Sürekli olarak japon çıkmasın ortaya değil mi? Biraz da Türkler girsin işin içine

iyi de biz Türklerin belirgin özelliklerinin göremedik bunlarda örneğin çekirdek çitlerken çöpü adetmiş gibi yere atmıyolar, yada ne bilim sorunlara akla hayale gelmiycek çözümler üretip bu konuda başarılı olmuyolar. ''zeytinyağlı yaprak sarma'' deyince birbirlerini ezmiyolar

Sen de ha yok artıkın

aa,buldum, mako-chan yakta'ya zeytinyağlı yaprak sarma yapsın bi tencere dolusu, yakta da vaz geçsin dünyayı ele geçirme fikrinden, olur mu

eheh yakta dünyayı değil evreni istiyor

Alın size uzun bir bölüm
_________________

"Bu kadar yeter. Aile anılarını canlandıracak değilim."dedi Yakta ve gözleri şeytani bir görünüşe büründü. Yüzündeki tebessüm kötü şeylerin habercisiydi. Gözlerini yavaşça Buz kadının esir aldığı savaşçılara baktı. Üç savaşçı son derece meydan okuyan bir tavır içindelerdi ama kadın hiç de öyle değildi. Gücünü gayet iyi biliyordu. Doğrusu bu kadın da tanıdık gelmişti ama kim veya nereden hatırlamıyordu. Yavaşça havalandı ve prensesin önünde durdu. Süzen gözler bir süre kadının üzerinde gezindikten sonra gözlerinde durdu."Seni tanıyor muyum?"

"Hayır"dedi Prenses. Gözlerini olabildiğince adamdan kaçırarak. Yakta gülümseyerek kadnın çenesini nazikçe tuttu. Kadın yüzünü buruşturdu. Kafasına zorla giriyordu."Elini prensesimizin üzerinden çek!"

"Sen kimsin?.... ah evet Gezgin değil mi?"Yakta Seiya'ya yaklaştı ve ona dokundu. Seiya kafasının içine saldıırldığını ve tüm anılarının ondna alındığını fark etti. İşin kötü yanı buna karşı kıoyamayacak kadar zayıftı. Yakta sonunda küçümser bir ifadeyle elini çekip uzaklaştı."Kalbinde aşk var çocuk. Benim kanımdan birine karşı duyduğun bir aşk."dedi Yakta ve gözlerini Ay Savaşçısına çevirdi. Endymion bunun üzerine içinde gereksiz olduğunu düşündüğü bir kıskançlık hissetti. Sadece birkaç saniye seiya ile göz göze geldi."Lütfen..."Yakta Ay savaşçısının korkusuzca kendisine yaklaştığını gördü. Bunun üzerine yere inerek kendisine yaklaşmasına izin verdi. Ne olursa olsun kendi kanındna biriydi ve eşine benziyordu. Güzel Selene.... karısını hatırlayınca bir an içinin burkulduğunu hissetti. Bu hissi geldiği gibi çabuk geri gönderdi.

Endymion ve diğerleri Ay savaşçısını durdurmaya çalışdılar ama başaramadılar. Ay Savaşçısı ellerinin birleştirerek yalvardı."Lütfen hepsini bırak. Lütfen kimseye hiçbir insana zarar verme. Dünyaya dokunma b....büyükbaba."Orada bulunan kimse,Yaktanın kendisi bile- bu kelimeyi duymayı beklemiyordu. Kabul etmesi gerekirse Yakta bu kelimeden etkilenmişti ama Satre etkilenmemişti. Son derece bıkkın bir halde kollarını salladı."Yeter Prenses. Küçük hanım sen geri çekil. Kanımızdan olduğun için sana bir zarar vermeye niyetimiz yok. Fakat diğerleri için aynı şeyi söyleyemem. öyle değil mi eski dostum?"

"Evet doğru."dedi Yakta ama gözlerini Ay savaşçısından alamadı. kızn gözlerinde ki hüzün ona yine karısını hatırlatmıştı. Bu bakışlara hiç dayanamıyordu."Simla, öldür onları!"dedi Satre."HAYIR!"diye bağırdı tüm savaşçılar ama artık çok geçti. Simla onları bağlı tutan ipi harekete geçirdi ve iplerden anında yüzlerce buz parçası çıkarak Kimoku gezegeninin savaşçılarına ve prensesine saplandı."Ahhhh!"Ağızlarındna ve buz parçalarının saplandığı yerden akan kanlar önce kar kaplı yüzeyi kana buladılar ardından dördününde cansız bedeni yere düştü. "HAYIR!!!!"dedi Ay savaşçısı ve diğerleri. Ay savaşçısı arkadaşlarının yanına koştu ve kendini yere atarak onları kurtarmak için ne yapacağını düşünmeye başladı. Gözleri gözyaşından görmez olmuştu. Endymion ve diğerleri dostlarının başına çökmüş ne yapacaklarını bilmez bir halde bakıyorlardı."Lütfen! lütfen ölmeyin!"diye bağırdı Ay savaşçısı. Seiya zorda olsa elini kaldırarak Ay savaşçısının yüzüne koydu. Yüzünde acı dolu bir gülümseme vardı."Gezgin"dedi Ay savaşçısı ama seiya bakışları ile söylemek istediğni söylemişti"Seni seviyorum Usagi" Seiya sevdiği kadına son kez gülümseyip gözlerini bu dünya ya kapadı."SEİYA!!!"Ay savaşçısı tüm gücünün çekildiğini hissetti. Simla haklıydı, onları buraya çağırmamaları gerekirdi! Onun hatasıydı!


"Sen!"dedi Ay Savaşçısı Satreye dönerek."Sen acıma, sevgi nedir bilmeyen, sadece kendini düşünen güç tutkunu yaşlı bunak deli adamın tekisin!"Satre kendisine yöneltilen bu sözler karşısında afallamıştı. Yakta ise bu durumu ilginç bulmuştu ama daha fazlasının olacağını hissetmişti. Durumun nereye kadar gideceğiği merak edip kenara çekildi. Satre anlamaz bir şekilde Yaktaya baktı. "Usako"dedi endymion ama Usagi onu duymuyordu hatta görmüyordu bile. tek görebildiği satre idi. Usagi ayağa kalkarak yaşlı adama yürümeye başladı. Göğüsündeki broş pırıldamaya başlayınca Satre daha da afallamıştı. Bu enerjiyi daha önce hissetmemişti. Böyle bir parlaklığı daha önce hiç görmemişti. Usagi parlaklık içinde birkaç snaiyeliğine kayboldu ve prenses kıyafetiyle ortaya çıktı. Broş da kaybolmuş, gümüş kristal ortaya çıkmıştı. Usagi onu iki eli arasında nazikçe tutuyordu. Gözlerinde kararlılık ve öfke vardı. Arkadaşlarını kaybetmişti. Huzurlu dünyası bozulmuştu. Büyükbaba ölmüştü. Ve muhtemel daha fazlasını kaybedecekti ve şu an tüm bunların sorumlusu olarak Satreyi görüyordu. Usaginin içinde bir güç akımı oldu, gümüş kristal parladı,parladı ve daha fazla parladı. Yakta bile bakamaz olunca ortadan bir anda kayboldu ve Simla hareket edemez oldu. Endymion ve diğerleri şaşkın bir halde oldukları yerde duruyorlardı. hiçbiri daha önce usagiyi bu derece öfkeli görmemişlerdi ve hiçbiri daha önce gümüş kristalden böyle bir enerji yayıldığını da görmemişlerdi. Dış gezegen savaşçıları durumu hemen anlamışlardı ve bu onları endişelendirdii. Gümüş Kristal'in tatlı pembe ışığı değişti, beyaz da değildi. renk daha koyulaştı ve karardı. Işık yıkıcı bir hızla etrafı kapladı. Simla'nın acı çeken bağrıltısı her yeri kaplamışken Satre sesiniz bile çıkartamadı. Güümüş kristalin kara ışığı dünyayı delip galaksiye yayıldı.

"USAGİ!"Dış savaşçılar oldukları yerden kıpırdamazken diğerleri yere yıkılan ve savaşçı haline dönen Usaginin yanına koştular. Kristal tekrar broşün içine girmiş, Usagi bayılmıştı. Simla ve Satre yok olmuştu."Usako, gözlerini aç"dedi endymin.

"Ne oldu?"dedi Mars."Prenses büyük bir hata yaptı."dedi Plüton acıyla.

"Ne hatası?"dedi Minako bir yandan dış savaşçılara bir yandan Usagiye bakarak."Gümüş kristal sevgiyle yaratıldı. Sadece bu enerji ile kullanılabilir."

"Ve prenses kristali nefret ve intikam duygusuyla kullandı.diye tamamladı Uranüs, Satürn'ü. Neptün baygın prensese yaklaştı."Bunun sonuçları olacaktır."

Yaktanın Karargahıb]
[b]Satre gözlerini karanlık bir oda da yerde açtı. Doğrulduğunda kendini güçsüz hisseti. ne olmuştu? Ah evet o kristal onu neredeyse öldürecekti."O da neydi öyle!"

"Gümüş Kristal dedikleri birşey"

"Yakta!"Yakta tahtında bıkkın bir şekilde oturuyordu."beni kurtardın. Çekip gittiğini sanmıştım."

"Aptal olma. Seni ölüme terk etmek isteseydim seni çıkarmazdım."

"peki nedir bu gümüş kristal?"Yaşlı adamın zorlanarak yerinden kalktığı Yaktanın dikkatinden kaçlmamıştı. Eski dostu gerçekten de yaşlanmıştı.Geriye sadece bilgeliği kalmıştı."Benim varisim Abadren ve savaşçıların efendisi olarak bilinen Akrihanın yarattığı güçlü bir kristal. Şu Uranüsden öğrenebildiğim kadarıyla kristalin çok büyük meziyetleri var. Fakat sonuç olarak benim gücüme eş değer değil."

"Fakat çok güçlü"

"Senin için."

"Ama kaçma gereği duydun."diye iğneledi yaşlı adam. Yakta gülümseyerek doğruldu."Evet."dedi ve göz kırptı."Şimdi yaşlı adam senin burada var olma amacına gelelim. Senin bulamadığını ben buldum."Yakta pelerinin arkasından zaman asasını çıkarttı. Satre bir zamanlar kendisinin olan asaya tamahgarlıkla baktı."Al!"Yakta asayı adama fırlattı. Satre asayı eline aldığında gücünün doruklara ulaştığını hissetti."Sana bununla zarar vermemden korkmuyor musun?"

"Aptal mıyım? Asa ile minik bir oynama yaptım. Asayı sadece iki kere kullanabileceksin. ilki geçmişe gitmek için, ikincisi geriye gelebilmek için. Başka birşey için kullanmaya kalkar isen asla geri dönemezsin ve asa kendini yok eder. Şimdi fazla zaman kaybetme. Ben de işime bakayım."

"Nasıl getireceğim?"Yakta kırmızı beyaz yıldıza benzer bir kristal çıkardı. yoğun bir enerjiyle parlıyordu."Burada eski dostum tüm evrenin sırrı yatıyor. buradaki bilgiyi kullandım ve bu kristalin enerjisine kendi enerjimi katarak gerekli gücü oluşturacağız merak etme."Satre başıyla onayladığında asa havada kalmıştı bile. Yakta yaşlı adamın gidişine bakarken kristalin huzursuzca kıpırdamasına aldırmadı bile...

Başlarda cümleler hafiften karışmıştı bişi anlamadım ama çooooooook güzel bir bölümdü

Gümüş Kristal çok yaşa XD
Usakoğğğ XD

eheh bazen karışabiliyor anlamadığın kıısmları söyle açıklayım

Yok anladım biraz bekleyince (: Yakta ismini nerden buldun bu arada XD Egzantrik

M. Annabeth Walebreaker yazmış:

Gümüş Kristal çok yaşa XD
Usakoğğğ XD

Katılıyorum güzel bir bölümdü çok yaşa gümüş kristal

Ellerine sağlık harikasın