matematik yazılısına çalışmak yerine boş boş dolanırken aklıma geldi birden sırf bunu yazmak için pcyi açtım kendime inanamıyorum xD belki laru da söylemiştir bu aklıma geleni -onun yorumunun bir parçası benim saksıyı çalıştırdı da xD- ama ben daha 16.sayfaya yeni geçtim ve o garip fikir "bence damla kara cadı *-*" şimdi ben senin kara cadıların melez olduğunu söylediğini hatırlıyorum, bizim recep(ti inşallah okurken kapıdan her an biri gelebilir korkusuyla okuduğumdan tam dikkat edemedim) hani cadı kokusu alıyodu ama bizim damladan tam cadı kokusu alamadı farklı bi koku aldı bunun sebebi bence damlanın yarı cadı olması *-* sonra bir cadı kübraya ve mehmete saldırırken damlaya saldırmadı çünkü onun cadı olduğunu anladı *-* zaten burda ki damlayı düşünürken aklıma hep siyah su geliyo *-* kara cadı o *-* bırak öyle kalsın haru *-* haru dedim direk inş. sorun yoktur *-* haru varken haruka demek gelmedi içimden haru daha tatlı (not: adım özlem *-* ama bence sen tüm okurlarının ismini hatırlayamazsın o.O çok kişi okuyodur seni o.O güzel hikaye yani talibi boldur o.O)

Ben geldiiiiiiiiim herkesten özür dilerim meğer beni bekliyormuşsunuz ama saolsun damlacım geç haber verdi (anında satanziii) bnde ilk fırsatta geldim buraya

herkesin aksine ben sevindim musanın birden oracıkta bitivermesine malum benim cenkere karşı olan duygularım pek iç açıcı diil

bu arada damla sonunda kurumana sevindim (bilgisayar dersinde konuştuklarımızı hatırla )

recep e gelinceeee ii olmuş hoş olmuş ta cenkeri bile dövseler üzülmem ama recebe üzüldüm bak şimdi görüyomusun yani o kibar laflar ondan çıktıysa ii benzetmişler demektir betimlemene bile gerek yoktu damla

birde yeni gelen arkadaşlara hoşgeldiniz sefalar getirdiniz demek istiyoruum...

~Yeni bölüüüm~

aysuuuu *.*

nerelerdesin bacım yaw gozlerim yollarda kaldı ah o bilgisayar dersleri yok o bilgisayar dersleri..

bizim fiskos yapacagımız bi aysumuz, bi damlamız bile olmadı abla benim etrafımda bi oglan toplulugu oluyo da genelde -.- ondan yana dertliyim aysuları damlaları gectim bi ayse fatma bulsam sukretcem ama..
neyse..

aysucuumuz da geldigine gore yeni bolum de gelsin artık diyor ve kardan once yagıp da tutmasına engel olan yagmura ufak bi sitem atıp gidiyorum efenim

Spoiler:

*"kartutsunartıkmilletinsuratınakartopuyapıstırmakistiyorum"diyenefkarlısmiley* uzun mu oldu ne

prensesbenim; Komşular bir olay yüzünden çıkmıştı çatıya ama istersen onu sonraki bölümlerde belirginleştirebilirim (: Hem kafandaki soru işaretleri de kalkmış olur (:

Özleem; Herkesin ismini bilmek isterim. Bi' listem var da isimlerinizi yazıyorum ona, kimlere kitapsatabilirim diye (: hotaru-tomoe yerne Özlem yazmak daha cici değil mi..? (:
Güzeeel, saksılar çalışır vaziyette. Durun ben bu bölümde Recep'le konuşayım da sizin saksılar da bi' iş görsün (: Bakalım Recep neler konuşacak (:
Ama kara cadı değil Damla. Baştan diyeyim (:
Siyah su (: ..? Bir ara siteye bi resmimi atayım (:
Haru da güzel (: Zaten haru chan, chin chin, Damla, ruru diyen bile var, sorun yook :D
Teşekkür ederim (:

Aysuuu; (çekindiğimiz resimler çooğoşş :D Hele benim şu hemşire pozu yakiyii :D)
Satanzi ha :D Görüşeceeez :D
Sen öküzü de sevmedin zaten -.-
Eveeeeet hemen anlatiyim. Bilgisayar dersinde Aysu, Tubi ve ben aynı masada oturuyoruz (Ufacık masada üç kişi :D venusdeyiz, millet omegle takılıyor :D).
Bölümü okuyor Aysu ve bana bi tepki veriyor.
"Hâlâ kurumadın mı sen..? Abartmıyorum 5 bölümdür ıslaksın.." :D :D

Dikkatinizi çekerim bu bir kitap, normalde 5-6 sayfalık kısım bunlar (:

Tabii sen Recep'i biliyorsun anlattım sanaa (:
(Kibarsın Aysu :D)

Chin-chiiin ; Üzüldüm kıııız.. Cık cık cık cık.. y.y
Geldi bölüm geldiiiiiiiiiiiiiiiiiii (: Çok şaşıracaksınııııııııııııız (:

Not: Bölümün dibinde bi resmim var :D :D Yarım marım ama idare eder, Kimya dersindeydim :D

Edit; bölümle sığamadım sanırım -.-' Bir sonraki mesajdaym :)

Spoiler:

"Bozma, bozma, bozma..! Çekiyoruuuum.." Flaş patladı aniden sol tarafımdan. Gözüne araba farı tutulmuş fare gibiydim. Gözlerimin önünde yıldızlar falan.. Gerçi daha çok sol gözümde oluyordu bunlar. Musa gülerek telefonu elinde sallamaya başladı. Cenker sandalyeyi geri ittirdiği gibi yapıştı Musa'nın yakaya. Kavga eder gibi değil tabii.. Gülerek ve de telefonunu isteyerek.

"Versene Musa, ayıp oluyor ama. Hem İsmail, ne anlaşmıştık biz..?" dedi kafasını geri uzatarak. İsmail kollarını sağa sola savunarak bir şeyler anlatmaya çalıştı. İkide bir gözlerini büyütüyor, ayaklarının üzerinde zıplıyordu. En sonunda dayanamayıp, baklayı ağzından çıkardı.

"E abi napayım yani. Sen öyle," yine kollarıyla birkaç şekil yaptı hani havada, "yaparsan, olacağı budur. Ben ne yapayım..? Ne istediğini bi' anlasam zaten.." ellerini havaya kaldırıp geri attı bıkkın bir ifadeyle. Bir sandalye çekip ters bir biçimde oturdu.

"Musa, abi ver şunu da bir bakayım bari.." dedim dayanamayarak. 'Hay hay' gibi başını eğip, dudağını büzdü Musa. Cenker'den silkinip ayrıldı ve beyaz kaplamalı telefonunu bana uzattı.

"Amaniiiin..!" dedim görür görmez refleks olarak. Yani kim görse aynı tepkiyi verirdi herhalde hani. Sandalyeler bitişik, resmi görünce farkettiğim üzere bir bütünmüş gibi görünen iki adet kareli battaniye, bir kız ve bir oğlan, hani, kötü bir vaziyette. Kızın çene hafifçe yukarıda ve malesef gülümser vaziyette, erkekse aşağı doğru bakıyor, çenesi kızın alın hizasında. Gözler de kesişmiş hani. Of anam of..

"Tolga varya, biz senle televizyon sektörüne atılalım, iki ayda magazin muhabiri olmayan şerefsiz.." dedi gülerek Musa. Tolga o sırada yerdeki kilimde yuvarlanıyor, karnını tuta tuta gülüyordu. Arada bir refleks olarak küfür de ediyordu tabii.

"Manyak mısın nesin, sil şunu.. Gebertecek yoksa seni Cenker.." dedi gülüşmelerinin arasında. Aslında tam olarak öyle demedi de, ben aradan küfürleri çıkardım. Anladınız siz.

"İyi la, al tamam, yemedik resminizi," Cenker'e kaçamak bir bakış atıp güldü ve fısıldayarak bir şeyler söyledi.

"Musa, kaşınma, kaşımayayım seni.."dedi biraz ciddi, biraz da güleç bir tavırla Cenker. Telefonu kaptığı gibi sildi resmi. Ama Musa üzülmüş gibi değil de, daha çok Cenker'i kandırmış gibi gülümsüyordu.

"Yedekledin değil mi..?" diye sordum Musa'ya cevabı bile bile. Suratındaki ifade birden silindi bizimkinin. Oflayarak telefonunu çıkardı ve depo hafızasından da bana göstere göstere sildi resmi.

"Anlamasan olmazdı, di mi.." gülmeye başladım deli gibi. Nedense çok eğlenmiştim. Ama bu kısa sürmüştü her zamanki gibi. Tolga ayağa kalkıp yanıma gelmişti ve kulağıma eğilip o tuhaf cümleyi fısıldamıştı bana.

"Belki bir gün çıkmaya başlardınız da, bu ilk fotoğrafınız olurdu.."

***

Tezgahın ardında harıl harıl çalışıyor, herkese birer fincan çay veriyordu. Minik tavanın içerisinde yağ ile kaplı kızaran ekmekleri arada bir çeviriyor, eline sıçrayan yağları omuzuna astığı havlusuna siliyordu. Çekmecelerden birer birer çay kaşıklarını alıp, bardakların içine atıyordu. Elinden bir tanesi kayıp yere düştü. Eğilip almak istedi kısa boylu genç adam. Sırtından inanılmaz derecede korkunç bir ses çıktı. Sağ elini hemen beline götürdü. Yavaşça içindekini yukarı sıyırdı. Korkunçtu. Belinde boydan boya bir morartı vardı. Aldırmamış gibi kıyafetlerini belinin içine koyup tekrar yere eğilmeye çalıştı. Tezgahın altındaki mermerde kayıp yanına geçtim. Düşen kaşığı alıp lavabonun içine attım.

"Sağ ol," dedi gözünden yere bir damla düşerken. Hemen arkasını dönüp yüzünü sildi hızlı bir hareketle kolunun yenine. Onun ağladığına inanamadım birkaç saniye. Ayağa kalkıp yanına geçtim. Duvardaki çiviye asılı olan önlüklerden birini belime bağlayıp ona yardım etmeye başladım. O kaşıkları diziyordu, ben de yanında küçük tabaklara çerezlikleri koyuyordum. Bu bir süre daha böyle devam etti.

"Bunu yapmak zorunda değilsin,"dedi gözünün ucuyla bana bakarak. Çerezlikleri küçük tepsiye koydum ve lavabonun yanındaki kirlileri bir leğenin içine atıp, leğeni sıcak suyla doldurdum.

"Sen de öyle.."diye yanıt verdim ona. Yine kısa bir sessizlik hakim oldu küçük mutfağa. Musluğu sonuna kadar açıp suyu ılıttım. Çekmecelerden birinde sarı bir sünger buldum. Kesinlikle şanslıydım. Biraz bulaşık deterjanı döküp köpürttüm süngeri. Kirli bardakları ovalamaya koyuldum.

"Ben zorundayım, sen değilsin, bu benim cezam. Şimdi lütfen," elimi kirlilerle dolu, bol köpüklü leğenin içinden aldı bileğimden tutarak, "işimi bana bırakır mısın..?" Recep'in gözlerine şöyle bir baktım. Gördüklerim korkunçtu. Öfke, azim, kararlılık, korku ve biraz da.. Üzüntü..

"Ama istiyorum. Hem daha çabuk bitirirsin, ha..? Bu arada belki biraz sohbet ederiz. Yani, hani, biliyorum, benden pek haz etmiyorsun. Bir Cadı olduğumu düşünüyorsun ama.. Sonucunda değilim ve uzun bir yolculuğa çıkacağız.. Yani.. Ben.. Demek istediğim.."

"Annem bir cadıydı."dedi Recep önündeki tepsiyi alıp içeri giderken sessiz bir tonda. Önce yanlış duyduğumu sandım. Ama oldukça ciddi görünüyordu. Tepsidekileri içeri dağıtıp geri döndü. Önlüğünü çıkarıp bir çivinin üstüne astı.

"Sen.. Ciddi misin..?"

"Evet. Babam onunla ben doğmadan 5-6 yıl önce limanda tanışmış. Oltalardan biri böğrüne saplanmış bir şekilde. O da tam hatırlamıyor. Annem mavi saçlarını savurarak denizden çıkmış.. Tabii o zamanlar cadılar şifanın bekçileriydi. Kim hastalansa limanlarda şifa görürdü. Küçük birer çadırda, cadılara inanmayan insanları bile tedavi ederlerdi. Onlar iyiydi.." dedi iç çekerek. Şok olmuştum. Altıma bir tabure çekip dinlemeye koyuldum Recep'i. Artık içimde ona karşı ufacık bir nefret kırıntısı bile kalmamıştı. O çadır deyince de aklıma falcının mor çadırı gelmişti.

"Peki ya sonra..?" dedim heyecanlı heyecanlı.

"Annem beni hayal etmiş. Cadıların üreme şekli kesinlikle çok farklı.. Düşündüğün gibi değil. Onlar doğurmuyor, yumurtlamıyor. Sadece.. Sadece düşünüyorlar.. Babamı düşünüyor önce, sonra hayal gücüyle babamın gençliğini görüyor ve.. Ben ortaya çıkıyorum.." Önce duyduklarımı hazmetmeye çalıştım. Hayır, bu.. Bu gerçek olamaz. Hani.. Hani bu.. Ç-çok saçma, değil mi..?

"Ama sen.. Ne bileyim.. Biyoloji dersinde görüyoruz.. Bir zigot falan olmadın mı yani, nedir..? Hayır, hani yanlış anlama da.."

"Ben bir Kara Cadı'yım. Kızıl Cadı'nın çocuğu yani. Vücudumdaki su oranı sizlerden daha fazla. Büyü gücüm pek yok. Sadece belli başlı tek bir hareketi, sadece tek bir hareketi, mükemmel yapabiliyorum."

"Neyi..?"

"Zıplamayı.." derinlerde bir yerden güçlü bir gülme hissi geldi birden. 'Zıplamayı'.. Recep çok iyi zıplarmış.. Tabii ya.. Neden daha önce akıl edemedim ki..? O pencerelere, kapılara ya da ne bileyim diğer şeylere nasıl ulaştığını anlıyorum artık.. Zıplıyormuş!

"Afedersin. Hahaha. Üzgünüm, tutamadım kendimi."

"Tamam, tamam. Sen söylemeden diyeyim. Evet, boyum kısa olduğundan sanırım. Ama sen bir de beni basket sahasında gör." Sesli sesli gülmeye devam ettim. Kendimi malesef bir türlü durduramıyordum. Tezgahın ardından bizimkiler toplanmıştı etrafımızda. Özgür tip tip bana bakıyordu. O an tek başıma gülmediğimi fark ettim. Recep de gülüyordu. Kendimi tutup onları kovuşturdum. Gülmem bitincede Recep'e 'Devamı yok mu.?' dercesine baktım. O da boğazını temizleyip devam etti anlatmaya.

"Annem ben bir yaşındayken eve geldi. Her hafta ziyaretime gelirdi ama.. O sefer farklıydı, hatırlıyorum. Çok küçüktüm ama hatırlıyorum.. Gözleri kıpkırmızıydı. O güzel masmavi gözleri artık kırmızıydı. Mavi saçları da simsiyah ve çalı gibiydi. Dişleri bembeyazdı ve nedense havadaydı. Yavaşça üzerime geliyordu. gözlerinden bir kaç damla yaş aktığına yemin edebilirim. Gerçekten. Dişlerini bana gösterip o korkunç ellerini boynuma uzattı. Ben gülüyordum tabii. Oyun gibiydi.. ama oyun değildi. beni öldürecekti. tam o sırada babam geldi. annemle konuşmaya çalıştı ama nafile. dinlemiyordu bile. bana saldırmaktansa babama saldırdı bu kez. iliğini tüketti. tekrar eski halini aldığnda ağlamaya başladı. Yere indi ve yanıma koştu ama gördüklerimden sonra ona sarılmam imkansızdı. Anlıyorsun ya..?"

Şaşkındım, sadece başımı sallayabiliyordum. gözlerim kızarmıştı ve burnu karıncalanıyordu.

"Ben de açık pencereden dışarı atladım. Zıplama yeteneğimi böyle keşfettim. Az çok konuşabiliyordum. Barbaros Kaptan'a her şeyi anlattım bebekçe. O da beni sahiplendi ve silahları hazırlattı. Ben de orada tanıştığım birkaç azgın mart kedisiyle büyüdüm işte. Hatta birinin adını da 'Martı' koydum. Hâlâ buralarda. Bir ara tanıştırırım sizi.."diyerek bitirdi sözlerini. İçimdeki acıma duygusunu bastırdım. O acınacak bir hâlde değildi. O bir kahramandı. Cesurdu ve oldukça doluydu.

"Peki ya ben..? Bana neden cadı diyorsun..?"diye sordum pat diye. Beklemediği bir soru olmalıydı.

"İnsan kokuyorsun. Saf insan." kıkırdadı sanırım. Ya da başka bir ses çıkardı. Tam olarak kavrayamadım. 'Hırkıruv!' sesi nedir ki..? Acaba hapşırdı mı..? "Her kadın ya da genç kız, süslene püslene çıkar dışarıya, değil mi..?" Bir an kendimden utandım. Saçlarımı elimin tersiyle geriye attım. "Parfüm, deodorant, kolonya, sprey.. Ne bileyim, bir çok şişeniz var.. Deli gibi alıyorsunuz onlardan. Neyse.. Annem asla kullanmazdı öyle şeyler. Her zaman ıslak toprak gibi kokardı. O kötü olan koku değil. Şu ormana ya da bir çayıra gittiğinde içine çektiğin o yaşam kokusu. İşte o." Aklıma getiremiyordum o kokuyu. Bunun yerine üzerimdekiler kokladım. Nahoş bir şekilde naftalin kokuyordum.

"Unuttun sanırım. Onlar Ali'nin." Gözlerimi kocaman kocaman açıp kısa bir kahkaha patlattım. Herhalde içeridekiler delirdiğimi düşünüyordular.

"Haklısın unutmuşum.. Şey bende de mi aynı koku var..?"diye sordum gözlerimi devirerek.

"İlk gün, seni ilk gördüğümde yani. Annemin kokusunu duydum. Hızla sınıftan çıktığımda herkes senin etrafındaydı ve onları büyülemiştin. Hepsinin gözleri boş bakıyordu. Yani.. Bir şekilde olayları kendi etrafında toplayabiliyordun. Hâlâ bir cadı olduğunu düşünüyorum aslında. O koku hâlâ üzerinde.. Hâlâ.."

Dediklerini sindirmeye çalıştım ama sindirilecek gibi değildi. Korkunçtu. Demke bu yüzden hep olayların odak noktası ben oluyorum.. Şu işe bak, bunu hiç düşünmemiştim. 'Neden her zaman ben..?' sorumun yanıtı buymuş demekki.. Ben küçük sinir bozucu bir cadı olabilirmişim. Ama..

"Bu imkansız.."

"Ne?"

"Cadı değilim.. Yani, cadılar hakkında bildiklerime göre bu imkansız.. Bunu unutalım lütfen.." Taburesini gıcrdata gıcırdata bana yaklaştı ve eğilerek konuştu. Yeri öpüyor gibiydi. Kısacık biri.. Gerçekten.. Çok.. Kısa..

"Sadece şunu düşün: Benimle kavga ederken içinden bir his sana boğazımı parçalamanı söylüyor muydu..?"




Eheheheeeh (: #KimyaDersi4Ever#

gerçekten beklemiyordum recepin böyle bir hikayesi olacağını tamam tamam ağlamıycam .Hala merak ediyorum acaba damla kara cadı olma olasılığı var mı ? çünkü recep damlanın insan gibi koktuğunu ama çoğu zaman cadı olan annesi gibi koktuğunu söylemiş recep bir cadı olduğunu ama büyü gücünün az olduğunu söylemişti ki bu tarif damlaya uygun olduğu için sordum da.Bu arada paylaşım için teşekürler yeni bölümleri bekliyoruzzz fanfic sevenler olarak.

O.o
O.o
O.o

recepten oyle cok da ilginc bi sey beklemememe ragmen yine de cok sasırmadım. gariptir..

yalnıızz... affınıza sıgınarak ufak bir elestiri yapma curretınde bulunuyorum efenim.

Spoiler:

uzun zamandır betimlemelere,olayların sade ve sıradanlıgından kaynaklı olan o buyusune oyle bir kapıldık ki hani boyle olaya yani olayın olaganustu ozellik tasıyan kısmına geecince sanki birdenbire bi gecis olmus gibi hissettim.
ama tabii sadece bana oyle gelmis de olabilir ve bunun kaynagı bolumleri parca parca ve aralıklarla okuyor olmamız olabilir.eger oyleyse zaten,bi kitap haline getirdiginde-ki umarım getirirsin ^^ - bu his ortadan kalkacaktır. *-*

cenker-tim-damla beşlemesine kesinlikle bi sozum yok *-* ayrıca musa ya olan o anlık sinirim gecti tamamen musa boyle anları katleden bi yaratık deilde olumsuzlestiren bir melaike oldugunu gosterdi *.* tim 4ever ^.^
ama keske silmeyeydi cenker la. valla uzuldum ):

eveet gelelim sana ^^

Spoiler:

valla chin chinim resmi gordukce tahtaya vuruyorum.her ne kadar gozler cıkmasa da ne kadan guzel oldugun boyle de belli *.* nazar etmem insallah ^^

valla ne diyim. kız olmasam cok pis asılırdım gibi geliyo
*korkma bacım gercekten kızım. sapık filan sanıldıgım oluyo da yanlıs anlasılma olmasın*
aslında ben de sana bi foto yollardım ama tipimi belgelemeyi sevmedigi icin hayatında sadece iki kez mecburiyetten vesikalık cektirmis,fotolarda sadece millete gıcıklıgına esek kulagı yapıp kafayı objektifin dısına cıkaran bir kimse oldugumdan dolayı pek fotom yok.ama soz.gusel bi fotom olursa (guzel mi?ben mi?? O.o her ne kadan bu mumkun olmasa da ) burda paylascam

aslında sabahın saat 7.30 unda okumus olmama ragmen bilgisayar dersinde etrafımdaki odun v kalas toplulugu dolayısıyla yine yazamadıgımı ama daha emek bile yemeden yorum atabilmek namına pc ye sarıldıgımı belirtmek isterim. saygılar efenim ^^



yeni bolum bekliyorum buralardayım.. ^^



gülücük...


















































































































^.^ gülücük ^.^

Aslına bakılırsa ilgi çekici bi hikaye ve her ne kadar ufak hatalar olsa da güzel bi dille yazılmış

Ohaa, Recep ha?
Vay be üzücü bir hikaye. Gerçekten üzüldüm çocuğa. Demek ki psikolojisi bozukmuş bu veledin.
Damla'ya cadı demesinin sebebi de buymuş hani. Annesi.
Vay be iyi kurgu olmuş her zamanki gibi süpersin

-

Foto. da tarz hani

Vaaoov güzel bi bölümdüü Çoook beğendiim

hiimm öncelikle cenkerin fotoğrafı silmesine üzüldüm

Ve recepten böyle bir olay pek beklemiyodum Üzüldüm yaa

Hmm demek cadılar çadırlarda insanları tedavi ederlerdi ve şu falcının mor çadırııı.. ilginç..

Ayrıca recebin vücudundaki su oranı insanlarınkinden fazlaymış demekki cadıların vücutlarında su oranı çok fazla olsa gerek 'Islak toprak ' kokuyormuş bide recebiin annesii yahu bunlar neyden yapılma ben anlamış değiliim işin içinde başka bişileer var He bide kızıl cadının öylee bir tuhaf gelip de recebi öldürmeye çalışması ve sonra eski haline dönmesi falan benim kafam çok karıştıı

...


>>>Yeni bölümü bol gözlerle bekliyoruuum<<<

BİLİYORDUUUUUUUUUUUM !!!!!111!11!!
yani recep in normal olmadığını
hah hah hah kara cadının ne olduğunu öğrendim sonundaaa :b iyi oldu sns sns sns*
recebe acıdım cidden acıdım bu sefer yazık yahu ^ ama insan olmadığını biliyordum falan
şey ehem ayrıca da anneciğini o canavara çeviren kimdi yaa okusunlar şu defteriii... elmas hanıım ver ar yu?
aha aha aha bu arada musa da işi biliyor *-* resmi nasıl çekti güzeldi ama o ormantik an bozulmamalıydııı *.*
bu arada ttekrar receb e dönüyorum:
damla saf insan kokuyorsa nasıl cadı olur kii o-o
bu arada cadılar-kediler arasında ya da şöylemi demeliyim kara-cadı ve kedi arasında bir bağ mı var olabilirmi?
VE DE O DEFTER RECEBİN ANNESİNE AİT OLABİLİR Mİ? ya da olmayadabilir ölümüne sallamasyon gidiyorum şuan
"o an" bozulmamalıydııı.. öhöm lafı da iyi koymuş ama "eğer çıksaydınız bu ilk fotoğrafınız olurdu" muydu neydi?
recebe yazık yaa :\
BU ARADA YASEMİN İYİ İPUCLARI YAKALAMIŞSIN AFERİN CINIM ÖPTÜM :3
senin teorilerinden gidicem >.< ya topraktan yapılma desem suda yaşadıkları için çıkınca çamur olurlar falan.. ama o zaman da yere basmama, çakmak gazı ve çubuklar uyuşmuyor. su değil ama suya yakın bir şey demiştin. su hidrojen ve oksijenden oluşur diyelim. çakmak gazında hangi gazlar var ya bağlantıyı kurcam kuramıyorum hay styks

Neredeyse 2 hafta gecikmeli raporumuza hosgeldinizz : b
By yasemin end melike.
*ilk olarak falcı kadını ele alalım. recebin annesi gibi masmavi gözleri vardı bu kadın kimin nesidir ogrenmek istiyoruz. Eger önemliyse soylemeyebilirsin ama onemsizse hakkında her şeyi* bilelim yani.
*ve de recebin annesi hakkinda da merak ettiklerimiz var. Ohom mesela adini söyleyebilirsiniz dimi damla hanimcigim
*çakmak gazını hala çözemedik ama yakında buluruz hihihi. Ayrıca da yere basamamalari hakkında düşüncemiz suda ayaklarinin görünmemesi/olmaması.
*damla suyu seviyor. Cadilar suda yasiyor. Barbaros kaptanin cadisi suyla kacti. Bu üçlemenin gizemini de cozebildigimiz gün gelecek umarız kki *-*
*ve de yine recepin annesine geldik >< recebe ac gittti tabii öldürmek ister. Ve de cadilariin bu korkuuunncccc halinin acliktan -bu durumda susuzluktan hatta kansızlıktaan meydana gelebileceğini düşündük. Kanı cumburlop mideye yada bilemedim baska bir yerine indirdikten sonra (cadı biyolojimiz iyi diildir de suana kadar cadıların nasıl urediklerini bile bilmiyorduk ehehe) normal hallerine donebiliyorlardir ha olamazmi

Daha yazacaklarimizvar ama yaseminin tableti her an kapanabilir o yuzden yedeğe alma ihtiyacı duyduk ^^

. . . .
Pekala. .Sanırım hala Recep'in geçmişiyle ilgili şoku üstümden atamadım.
Kara Cadı'nın ne olduğunu öğrenmişde olduk böylelikle. ^~^
Bir dakika O_O Sen ne demiştin,onlar aslında iyiydiler sonradan onların böyle dönüşmelerine biri/bir şey sebep oldu. Recep'in hikayesinde de bunu açıkça görüyoruz.Ve kitapta çok aç olduklarından bahsediyorlardı yanlış hatırlamıyorsam(yanlışda olabilirim sonuçta sayfalar arasında aramak çok zor ^^').
Peki benim aklıma bişi takıldı diğerleri bunu biliyor mu? O_o Yani diğerleri çoktan biliyorsa ve en son öğrenen Damlaysa artık küçük dilimi yutarım.
Çok bir analiz yapamıyacağım çok üzgünüm çünkü yarın İngilizce yazılım var ^^'
Şimdi Rrrrromantik kısma geçiyorum.
Cenker ve Damla'nın fotosuuu Ya cenker illa oyunbozanlık yapmasan olmaz dimi ne vardı kalsaydı o? Belki musanın dediği gibi olurdu. Ooof of şunların mürüvetini de göreydik eyiydi. Tamam sustum. >.<

Devamını merakla bekliyorum Haru-chan. ^-^

bu an benim şok olduğum andır.....
nasıl ya hani o benim gözümde aşalık biriydi
ama içlerinde en çok acı çeken oymuş zavallıcık
Özel yetenek: ''Zıplamak''
koptum resmen nekadar acı olsada kapı koluna zıplıyomuş
hakkatten nie sildin o resmi
çocuklar özel verilmiş poz gibi yakalamışlar kareyi devamını merak ettirme sakın